Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα...


Πριν από λίγο διάβασα μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα http://skouzekaifilonos.gr/. Έχει τίτλο: "η αγορά, η έννομη τάξη, οι μεταφορείς και η δημοκρατία μας!". Όταν όμως έφτασα προς το τέλος της ανάγνωσης κόντεψα να πέσω από την καρέκλα μου. Αυτό το έπαθα στο σημείο που η αιτιολογική έκθεση της διάταξης για την τιμωρία των ανυπάκουων φορτηγατζήδων αναφέρεται στο σεβασμό του Συντάγματος και της έννομης τάξης! Δηλαδή το Σύνταγμα είναι ένας καταστατικός χάρτης που ισχύει μόνο για τους κυβερνώμενους και όχι για τους κυβερνώντες και τους φίλους τους. Τελικά όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα, ειδικά αν είναι γουρούνια (χωρίς να έχω τίποτα με τα συμπαθητικά πραγματικά γουρουνάκια). Διαβάστε:
Οταν ο κ. Δασκαλόπουλος, Πρόεδρος του ΣΕΒ, δηλώνει τα ακόλουθα:
"Η συντεχνιακή αδιαλλαξία αποτελεί πρόκληση για μία κοινωνία που σήμερα δοκιμάζεται πολύ σκληρά. Η πολιτεία οφείλει να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία της αγοράς και της οικονομίας. Νομίζω ότι τούτες της ημέρες η κοινωνία έχει πια συνειδητοποιήσει ότι τα προνόμια που οι διάφορες κλειστές συντεχνίες .......
αποσπούσαν και απομυζούσαν όλα αυτά τα χρόνια από ένα πρόθυμο πελατειακό κράτος συγκαταλέγονται στα αίτια που οδήγησαν τον τόπο μας στη σημερινή του κατάντια", (
Newslit.gr)
Τότε η κυβέρνηση του Γεωργίου του Β' Παπανδρέου του Γ' σπεύδει να νομοθετήσει (με τροπολογία στο νομοσχέδιο για την περαίωση) :
- Oτι τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών όποιος, ενώ τελεί υπό καθεστώς επίταξης προσωπικών υπηρεσιών, ή είναι ιδιοκτήτης, ή νομέας, ή χρήστης πράγματος που έχει επιταχθεί, αρνείται να συμμορφωθεί, ή παραλείπει να εκτελέσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την επίταξη και σε περίπτωση που η άρνηση συμμόρφωσης γίνεται κατ’ εξακολούθηση, ο υπαίτιος τιμωρείται με ποινή κάθειρξης.
- Οτι άρνηση συμμόρφωσης συνιστά η μη εκτέλεση συγκεκριμένης εντολής του αρμόδιου δημόσιου οργάνου, η μη εκτέλεση μεταφορικού ή άλλου έργου, κατά το συνήθη τρόπο λειτουργίας της οικονομίας, η εγκατάλειψη του επιταγμένου πράγματος ή η χρησιμοποίησή του για την παρακώλυση των συγκοινωνιών, ή για την πρόκληση κοινής ανάγκης.
- Οτι η άρνηση συμμόρφωσης διαπιστώνεται αυτεπαγγέλτως από τον εισαγγελέα ή μετά από αναφορά του αρμόδιου υπουργού, ή όποιου έχει έννομο συμφέρον.
- Οτι εφόσον συντρέχουν τα προαναφερόμενα πραγματικά περιστατικά, με απόφαση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μπορεί να αφαιρεθεί η άδεια άσκησης επαγγέλματος ή η άδεια δημόσιας χρήσης του πράγματος.
- Οτι σε περίπτωση έκτακτης, επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης, με απόφαση του αρμόδιου υπουργού μπορεί να ανατίθεται η άσκηση δημόσιας ή κοινωφελούς υπηρεσίας, ή δραστηριότητας δημόσιας χρήσης σε οχήματα μηχανήματα ή άλλα μέσα ιδιωτικής χρήσης.
Και ξέρετε σε τι υποτίθεται ότι αποσκοπεί η ρύθμιση αυτή;
Οπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση "στην αντιμετώπιση οξύτατων κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργούνται από την άρνηση συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων που έχουν τεθεί υπό καθεστώς επίταξης προσωπικών υπηρεσιών ή είναι ιδιοκτήτες επιταγμένων πραγμάτων να σεβαστούν το Σύνταγμα, αλλά και τις ίδιες τις βασικές λειτουργίες της έννομης τάξης και της κοινωνίας (!!!!)
Εν ολίγοις δηλαδή "αγορά" = έννομη τάξη!!! Και όποιος δεν τη σέβεται, όχι μόνο διαπράττει έγκλημα, αλλά παραβιάζει και το Σύνταγμα ο παλιοφασίστας!!!!
Και άντε μετά να μιλήσει κανείς για .... "δημοκρατία" !!!!

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Δήμαρχο καλό βρίσκεις, αλλά στην... Ανδαλουσία,


αντιεξουσιαστικά online: Δήμαρχο καλό βρίσκεις, αλλά στην... Ανδαλουσία,: "«Πολλοί αγρότες στις κολλεκτίβες ήταν αγράμματοι. Είχαν όμως πίστη, πρακτική κοινή λογική, πνεύμα θυσίας και θέληση να δημιουργήσουν ένα καινούργιο κόσμο...» ΓΚΑΣΤΟΝ ΛΕΒΑΛ «Ούτε Φράνκο, ούτε Στάλιν».."

Του Γιώργου Βότση,*
Σαν εξωγήινο αντιμετώπιζαν τον καλεσμένο στην εκπομή τους (15-9-10 MEGA) ο Δ. Καμπουράκης και ο Γ. Οικονομέας. Σαν να 'θελαν να τον αγγίξουν με το δάχτυλο για να διαπιστώσουν ότι είναι αληθινός. Και δεν είχαν άδικο, με τόσα πρωτάκουστα που έλεγε για το χωριό του στην Ανδαλουσία -μια αδιανόητη στην εποχή μας όαση ελευθεριακής κοινωνίας, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη ζούγκλα του πιο βάρβαρου καπιταλισμού. Μια αυτόνομη κομμούνα.
Με αδιόρατο χαμόγελο και καθαρά μάτια ο γκριζομάλλης και γενειοφόρος Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, καθηγητής της Ιστορίας, εκλέγεται συνεχώς τα τελευταία 30 χρόνια και με ποσοστό περί το 75% δήμαρχος στο μεγαλοχώρι (με 2.700 κατοίκους) Μαριναλέντα, όπου: η καλλιεργούμενη γη, τα εργοστάσια και τα σπίτια ανήκουν στον δήμο. Κάθε φαμίλια πληρώνει συμβολικό ενοίκιο 15 ευρώ το μήνα. Ολοι ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι, για 6,5 ώρες την ημέρα, παίρνουν 47 ευρώ μεροκάματο (περί τα 1.200 ευρώ το μήνα) είτε στα χωράφια είτε στα εργοστάσια είτε στις υπηρεσίες, και το ίδιο ο διευθυντής και ο δήμαρχος με τον ανειδίκευτο εργάτη. Σχολεία, γήπεδα και ιατρεία είναι του δήμου. Υπάρχει εκκλησία για τους ελάχιστους πιστούς, αλλά όχι και ιερείς («Δόξα τω Θεώ, δεν έχουμε ούτε έναν παπά...», είπε γελώντας ο δήμαρχος). Δεν υπάρχουν αστυνομία, δικαστήρια και κρατητήρια -με μηδενική βεβαίως εγκληματικότητα. Ενας μόνο αιρετός λαϊκός δικαστής αντιμετωπίζει παραβατικές συμπεριφορές χωρίς ποινές και τις προσωπικές διαφορές με νουθεσίες. Μοναδικό κέντρο αποφάσεων για όλα οι γενικές συνελεύσεις, τακτικές και έκτακτες.
Εξανέστη ο Καμπουράκης: «Δηλαδή, κύριε δήμαρχε, δεν μπορώ να έχω δικά μου δυο- τρία σπίτια να τ' αγοράζω και να τα πουλάω; Τι σόι ελευθερία είναι αυτή;».
«Οχι, δεν μπορείτε. Η κατοικία είναι δικαίωμα. Οχι εμπόρευμα ή επιχείρηση. Και δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς οικονομική δημοκρατία, δηλαδή ισότητα».
Πιο πονηρός ο Οικονομέας: «Μας κουφάνατε με όλα αυτά τα απίστευτα θαύματα. Δεν μπορεί, κάτι κρύβετε! Οπως έκρυβε πολλά και η Σοβιετική Ενωση, που την έχετε, προφανώς, πρότυπο».
«Το καθεστώς στη Σοβ. Ενωση ήταν κρατικός καπιταλισμός» το ξέκοψε, με μια μονοκοντυλιά, ο καταφανώς αντιεξουσιαστής δήμαρχος.
Με τόση ασχετοσύνη και κόντρα τον αδυσώπητο τηλεοπτικό χρόνο, άντε να εξηγήσει ο παράξενος δήμαρχος ποια πρότυπα έχει η κολεκτίβα της Μαριναλέντα και πως δεν ήρθε ξαφνικά ουρανοκατέβατη.
Είχε, πάντως, την άνεση να μιλήσει στο τριήμερο φεστιβάλ των αντιεξουσιαστών της Θεσσαλονίκης για την Αμεση Δημοκρατία και σε ολονύκτιες συζητήσεις στην Αθήνα, με τους ανήσυχους νέους της Πετρούπολης και τα διψασμένα παιδιά των Εξαρχείων:
* Για τους σκληρούς αγώνες 12 χρόνων (γενικές απεργίες, πορείες, συγκρούσεις με την κρατική καταστολή και τους μπράβους των γαιοκτημόνων, καταλήψεις, απεργίες πείνας κ.ά.) που έφεραν τη νίκη: αναγκάστηκαν το κράτος και ο τοπικός γαιοκτήμονας να παραχωρήσουν στον δήμο τη νομή της αγροτικής γης -κι έτσι μπήκαν οι βάσεις της κολεκτίβας. «Δεν θέλουν να δώσουν την ιδιοκτησία, αλλά κι εμείς δεν τη θέλουμε. Η γη δεν ανήκει σε κανένα. Την κληρονομούμε από τους προγόνους μας, την καλλιεργούμε και οφείλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας βελτιωμένη» («Αυγή» 19-9-10).
* Για την άσβεστη στο συλλογικό υποσυνείδητο ιστορική μνήμη: παράδοση ενάμιση αιώνα σχεδόν έχουν οι κομμούνες και οι κολεκτίβες στην Ισπανία, με τους αναρχικούς να πρωτοστατούν. Αποτέλεσαν την πεμπτουσία της Ισπανικής Επανάστασης (1936-38), καθώς οργανώθηκαν και εκατοντάδες από τους αγρότες και τους εργάτες στην Καταλονία, την Ανδαλουσία, την Αραγόνα, τη Λεβάντε και την Καστίλη. Καταπολεμήθηκε άγρια από το μεγάλο κεφάλαιο, την καθολική Εκκλησία και από όλα τα πολιτικά κόμματα- και πιο λυσσαλέα από τους φαλαγγίτες του Φράνκο και τους σταλινικούς κομμουνιστές.
* Για την έμπρακτη απόδειξη ότι (όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά εδώ και τώρα) «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Στην Ανδαλουσία, που μαστίζεται από την ανεργία και την ανέχεια (το 2% των γαιοκτημόνων κατέχει το 50% της καλλιεργήσιμης γης, τρία εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας), στην πραγματική όαση της Μαριναλέντα «δεν υπάρχει ανισότητα, δεν έχουμε ανεργία, δεν μας εκμεταλλεύονται οι γαιοκτήμονες, ο πλούτος που παράγουμε επιστρέφει στον εργάτη...».
Δεν είναι αφελής ο δήμαρχος Γκορντίγιο για να ονειρεύεται ότι Μαριναλέντα μπορούν να ξεφυτρώσουν ξαφνικά παντού στον κόσμο. Τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας για μια ελευθεριακή κοινωνική οργάνωση υπερασπίστηκε με ιδιαίτερο πάθος στον τόπο όπου γεννήθηκε η αθηναϊκή δημοκρατία: αυτοδιεύθυνση, αποκέντρωση, αλληλοβοήθεια, οικονομική ισότητα, αλληλεγγύη -συνθήκες, δηλαδή, που διασφαλίζουν το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να αποφασίζουν για τη μοίρα τους και να ζουν ανθρώπινα, με αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Είναι πλεονασμός -λέει- να μιλάμε για άμεση δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι παρά μόνον άμεση. Η λεγόμενη αντιπροσωπευτική δημοκρατία του αστικού κοινοβουλίου δεν είναι ούτε δημοκρατία ούτε αντιπροσωπευτική, αφού ο ρόλος εντολέως και εντολοδόχου αντιστρέφεται: οι υποτιθέμενοι εντολείς (ο λαός) αποξενώνονται από τα κέντρα αποφάσεων και οι θεωρητικά εντολοδόχοι (οι επαγγελματίες πολιτικοί) αυτονομούνται και αποφασίζουν για πάρτη τους. «Η δημοκρατία που μας πουλάνε από την τηλεόραση -λέει ο Γκορντίγιο- είναι η δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου, των ληστών του ΔΝΤ και των τραπεζών...».
Μας βρήκε και μας τα 'πε στις παραμονές εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση, που κατ' εξοχήν προσφέρεται ως πεδίον εφαρμογής αρχών της άμεσης δημοκρατίας.
Αλλά για μας πέρα βρέχει... Τα αναξιόπιστα πολιτικά κόμματα, υπεύθυνα απολύτως για την πολύπλευρη κρίση και το χάλι μας, εννοούν, με απύθμενο θράσος, να μας υποδείξουν τώρα και ποιους θα ψηφίσουμε!
Και τους εννέα (!) υποψήφιους περιφερειάρχες της Αττικής είχε καλέσει την περασμένη Δευτέρα στην εκπομπή του (ALTER) ο Ν. Χατζηνικολάου. Με τους μισούς απ' αυτούς της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, μόνον ο Κ. Διάκος των Οικολόγων Πράσινων μίλησε για τους αναγκαίους, ιδιαίτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση, θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, που θα ενεργοποιήσουν τους πολίτες στα κέντρα αποφάσεων. Φαίνεται ότι εντυπωσίασε ώς και τον Χατζηνικολάου, που την επομένη ακούστηκε στο ραδιόφωνό του να λέει: «Να μου το θυμηθείτε, από τις κάλπες ο Διάκος θα βγει... Μητροπολίτης».
Δύο φορές, ώς τώρα, στόχος απόπειρας δολοφονίας, ο αντιεξουσιαστής δήμαρχος Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, στις λίγες μέρες που φιλοξενήθηκε εδώ, πρόβαλε την κολεκτίβα της Μαριναλέντα ως χειροπιαστή επιβεβαίωση της διαχρονικά αναλλοίωτης αλήθειας: Δεν υπάρχει ελπίδα για έναν ανθρώπινο κόσμο, όσο η κοινωνία παραμένει παθητική, αδρανής και υποταγμένη, όσο δεν αυτενεργεί, δεν αυτονομείται, δεν χειραφετείται, δεν παίρνει στα χέρια της την απελευθέρωσή της, χωρίς μεσσίες και διαμεσολαβητές.
Δέσμιοι της αλαζονικής μιζέριας τους οι αρχομανείς ηγέτες της δικής μας Αριστεράς καμώνονται πως ούτε τον άκουσαν ούτε τον είδαν.
*Του Γιώργου Βότση, στην Ελευθεροτυπία της 27/9/2010

"ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ"


ΠΡΙΝ Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς: "ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ": Πορείες και 24ωρες κλ...: "H ερχόμενη Τετάρτη 29 Σεπτέμβρη, που ορίστηκε ως ημέρα πανευρωπαϊκής απεργιακής και αγωνιστικής δράσης από πολλά συνδικάτα στην Ευρώπη, α..."

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Ή πληρώνεις ή... δεν πληρώνεις


Το παρακάτω άρθρο του Δημ. Καζάκη δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ της 23ης Σεπτεμβρίου 2010
Ή πληρώνεις ή... δεν πληρώνεις ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Πωλείται η Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας

Διαβάζοντας το δεύτερο μνημόνιο (επικαιροποιημένο το λένε, λες και έχει σημασία το όνομα που θα δοθεί στην προδοσία) διαβάζω (και δε πιστεύω στα μάτια μου) το παρακάτω απόσπασμα: «Δίχως προκατάληψη προς το Σύνταγμα της Ελλάδος, η Κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοσχέδιο ώστε να αντιμετωπίσει τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση των δημοσίων έργων και των επενδύσεων γενικότερα. Το νομοσχέδιο θα πρέπει μεταξύ των άλλων να: συντομεύει και απλοποιεί τις δικαστικές διαδικασίες προσφυγών κατά απονομών συμβολαίων ή αποφάσεων απαλλοτριώσεων γης. συντομεύει τις προθεσμίες για την χορήγηση αδειών από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο στην Αθήνα. απλοποιεί και συντομεύει τις διαδικασίες για την ολοκλήρωση μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και της έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων για έργα υποδομής».
Συνεπώς η κυβέρνηση έχει δεχθεί την κατ' ουσία κατάργηση του Συντάγματος. Έχει φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι της προδοσίας. Η βούληση των δανειστών μας υπερισχύει της προστασίας της εθνικής κυριαρχίας, της προστασίας της δημόσιας περιουσίας και των αρχαιολογικών χώρων, της προστασίας του περιβάλλοντος και των δασών.
Σε συνάρτηση με την παραπάνω ρύθμιση ήρθε το σύνθημα του ΓΑΠ από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (το λένε αξιοποίηση - δεν είπαμε ότι επινοούν ωραίες λέξεις για την προδοσία;)
Γι αυτό ξεπούλημα θα αφήσω να μιλήσει το Μαρικάκι από το ΠΟΝΤΙΚΙ.

ένα σκίτσο λέει πολλά

Αναζήτηση επενδύσεων: του Ανδρέα Πετρουλάκη

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Κυβέρνηση χρεοκοπίας


Από την ανεξάρτητη εφημερίδα της αριστεράς ΠΡΙΝ το πιο κάτω άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ: "Οι ξένοι παράγοντες άρχισαν να το ομολογούν όλο και πιο ανοιχτά ότι το καθεστώς υποτέλειας στο ΔΝΤ και την ΕΕ, στο οποίο μας οδήγησε η κυβέρνηση..."
Η συνέχεια εδώ:
ΠΡΙΝ Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς: Κυβέρνηση χρεοκοπίας:

Για το πώς θα τους διώξουμε μας δίνει μια ιδέα το σκίτσο από την εφημερίδα "Ο δρόμος της Αριστεράς"

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Οικονομική αποσύνθεση

Το παρακάτω άρθρο είναι του Δημήτρη Καζάκη από το ΠΟΝΤΙΚΙ.
Το σκίτσο είναι του Soloup

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Παράδεισος κερδοσκοπικής αγυρτείας η Ελλάδα | ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Ακολουθώντας την παράδοση του ιστολογίου μεταφέρω για άλλη μια φορά το καινούργιο άρθρο του Δημ. Καζάκη. Χωρίς σχόλια. Μόνο με λίγους στίχους του Κώστα Βάρναλη:
"Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο,
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Αν ξυπνήσεις, μονομιάς
θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.
Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει
κι' έχ' η πλάση κοκκινήσει
κι' άλλος ήλιος έχει βγη σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".

Παράδεισος κερδοσκοπικής αγυρτείας η Ελλάδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία ...


"Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους αυτούς,
ένας επέθαινε από αηδία ...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία".

Η παραπάνω στροφή από το ποίημα «Πρέβεζα» του Κώστα Καρυωτάκη στριφογυρίζει στο μυαλό μου, καθώς παρακολουθώ τις δηλώσεις των ανασχηματισθέντων μελών της φερόμενης ως ελληνικής κυβέρνησης. Θλίβομαι καθώς βλέπω αυτά τα χαρούμενα πρόσωπα των νέων (αλλά και μετακινηθέντων σε άλλο πόστο) υπουργών. Πρόσωπα που είναι μάσκες, οι οποίες μάταια προσπαθούν να καλύψουν την υποκρισία, τη φιλαυτία, την αλαζονεία, την έλλειψη αιδούς, τη λατρεία της εξουσίας.
Θλίβομαι γιατί πρωτίστως οι σειρήνες της εξουσίας δεν επιτρέπουν στα άτομα πίσω απ’ τις μάσκες να δουν το μέλλον τους, την απέχθεια του λαού, το τέλος της πολιτικής τους σταδιοδρομίας, που είναι πολύ κοντά. Το βλέπουν όλοι εκτός απ’ τους ίδιους. Η ανάληψη μιας θέσης τυφλώνει τόσο που δεν επιτρέπει στους περισσότερους να αντιληφθούν την παγίδα που έχει στηθεί. Μπορεί κάποτε αυτοί οι άνθρωποι να είχαν ένα όραμα. Αυτό το κάποτε είναι πια χαμένο στο χρόνο, ξεχασμένο κι από τους ίδιους. Τώρα είναι η μέθη της εξουσίας, η ψευδαίσθηση της δύναμης, η αναπλήρωση του κενού της ύπαρξης. Αλλά είναι ενήλικες και οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις τους. Αν πήραν την απόφαση να υπηρετήσουν τον άκρατο καπιταλισμό και να στρέψουν την πλάτη στον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη έχουν ακέραια την ευθύνη για την απόφασή τους. Και για τις συνέπειές της.
Αυτός ο τόπος προδόθηκε για άλλη μια φορά από εκείνους που εμφανίστηκαν ως υπερασπιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πάνω τους στηρίξαμε τις ελπίδες μας. Για μια πραγματική αλλαγή. Μια δίκαιη διακυβέρνηση. Ένα κοινωνικό κράτος και μια κοινωνία που θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη. Και αντί γι` αυτό βρεθήκαμε μπροστά σε μια ανελέητη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ούτε στους πιο άγριους εφιάλτες μας. Και αυτή η πολιτική εφαρμόζεται από το κόμμα που εμφανίστηκε ως υπερασπιστής των φτωχών και των αδυνάτων. Ο πρωθυπουργός εξακολουθεί να μιλάει τη γλώσσα του λαϊκισμού, αλλά σε λίγο δεν θα τον πιστεύει κανείς. Άλλωστε είσαι ό,τι κάνεις και όχι ό,τι λες. Και από τις πράξεις τους ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνηση αποδεικνύονται σύμμαχοι των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Πειθήνια όργανα των δανειστών, εφαρμόζουν μια βάρβαρη πολιτική και εκμεταλλεύονται το φόβο των ανθρώπων για να πετύχουν την συντριβή της αντίδρασής τους. Η πολιτική τους στρέφει τη μια κοινωνική τάξη κατά της άλλης και πετυχαίνει δυστυχώς το στόχο της σε μεγάλο βαθμό, γιατί αυτό το κακό μας βρήκε απροετοίμαστους και κλεισμένους στο καβούκι μας να ενδιαφερόμαστε πρωτίστως για τον εαυτό μας με τη στενή έννοια.
Υπάρχει φόβος. Σ’ αυτόν στηρίζεται πάντα μια μισητή εξουσία. Τον καλλιεργούν. Όλοι τον νιώθουν. Φόβος για το τι θα ξημερώσει, φόβος για το αν θα απολυθείς, αν θα βρεις δουλειά, αν θα μειωθεί κι άλλο ο μισθός σου, αν θα εξακολουθήσεις να τον εισπράττεις, αν θα πάρεις σύνταξη, αν θα μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς. Φόβος μήπως χάσεις το σπίτι σου ή αν θα έχεις δυνατότητα να ταΐσεις τα παιδιά σου. Και δίπλα στην αβεβαιότητα σε όλα υπάρχει μια βεβαιότητα: τα χρέη που διογκώνονται. Χρέη σε επίπεδο προσωπικό και σε επίπεδο χώρας. Κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι, ακόμα και τη χώρα.
Έχουν στερήσει το χαμόγελο από τα πρόσωπα των εξωστρεφών ελλήνων. Οι υπουργοί και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στράφηκαν συντεταγμένα και υπάκουα κατά του ελληνικού λαού, κατά των ανθρώπων στους οποίους οφείλουν την εξουσία για την οποία τόσο κορδώνονται. Δε θα βρίσκονταν εκεί, εάν δεν είχαν εξαπατήσει το λαό. Η ύβρις όμως δεν μένει ατιμώρητη. Οι Έλληνες το ξέρουν αυτό καλά.
Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση. Όσο φοβόμαστε θα μας ελέγχουν και θα περιορίζουν τα δικαιώματα μας και το ζωτικό μας χώρο. Εκεί που φτάσαμε δεν έχει νόημα να υποχωρήσουμε κι άλλο. Ας μην αφεθούμε να οδηγηθούμε στην εξαθλίωση για να αντιδράσουμε. Σε λίγο δε θα έχουμε τίποτα πια να χάσουμε. Ας αντιστρέψουμε την εικόνα. Ας γίνουμε εμείς οι επικίνδυνοι. Πρέπει να βρούμε τρόπο να ανακτήσουμε την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη. Είναι το κλειδί για την επιβίωση. Και σ’ αυτή την κατάσταση ανάγκης που βρεθήκαμε δεν έχουμε πολλά περιθώρια. Η κυβέρνηση επιτέθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του λαού. Ας της «επιτεθούμε» κι εμείς. Σ’ αυτήν και τα αφεντικά της.


(Το σκίτσο είναι από το ΠΟΝΤΙΚΙ)

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Marinaleda - Πώς η ουτοπία γίνεται πραγματικότητα


Εκδήλωση-Συζήτηση

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ MARINALEDA
ή αλλιώς...πως η ΟΥΤΟΠΙΑ γίνεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Oμιλητής: Juan Manuel Sanchez Gordillo

(δήμαρχος της αυτόνομης κοινότητας την Μαριναλέντα)

ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ στις 20:00

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

Η Marinaleda, μια κοινότητα 2645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνομικούς. Η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωμα. "Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους! Εφαρμόζουμε μια συμμετοχική δημοκρατία, αποφασίζουμε για όλα, από τους φόρους ως τις δημόσιες δαπάνες, σε μεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες".

Σχετικοί σύνδεσμοι: http://en.wikipedia.org/wiki/Marinaleda,_Spain (στα Αγγλικά)http://www.marinaleda.com/, επίσημη ιστοσελίδα(στα Ισπανικά) Ελληνικός τύπος: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=153783

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ο Μαρκ Τουέιν και οι ηθικολόγοι


Δεν είμαι καπνίστρια. Δεν ήμουν ποτέ. Αλλά αγάπησα τους καπνιστές με τους οποίους έζησα. Και αγαπώ και τον καπνιστή σύντροφό μου. Ναι, θέλω πολύ να κόψει το κάπνισμα. Όμως πάνω από τη ζωή και την υγεία υπάρχει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και στην επιλογή των απολαύσεων. Ανάβω λοιπόν ένα τσιγάρο και σας παραθέτω ένα ενδιαφέρον άρθρο του Θ. Δρίτσα με τις απόψεις του Μαρκ Τουέιν για τους στεγνούς και αγέλαστους ηθικολόγους που το μόνο που τους ικανοποιεί είναι να επεμβαίνουν στη ζωή των άλλων.

http://tvxs.gr/news/%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B1%CE%BD/%CE%BF-m%CE%B1%CF%81%CE%BA-t%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%B9%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B8-%CE%B4%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1