Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Ευρωπαίοι διανοούμενοι υπέρ της Ελλάδας




"ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»


ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗ «LIBERATION»: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ»


Ανοιχτή επιστολή, η οποία ζητά από τους Ευρωπαίους πολίτες να στηρίξουν τον αγώνα των Ελλήνων ενάντια στην πολιτική λιτότητας δημοσίευσε η γαλλική εφημερίδα Liberation. Η ανοιχτή επιστολή έχει συνταχθεί από τον φιλόσοφο Ετιέν Μπαλιμπάρ, την αρχισυντάκτρια του περιοδικού «Αλήθεια» Βίκυ Σκουμπή και τον κοινωνιολόγο και φιλόσοφο Μισέλ Βακαλούλη και συνυπογράφεται από 50 περίπου Ευρωπαίους διανοούμενους, μέχρι στιγμής, ενώ συνεχίζεται η συλλογή υπογραφών και η διάδοσή της.


Η επιστολή ζητά τη στήριξη των Ευρωπαίων πολιτών στον αγώνα των Ελλήνων κατά της λιτότητας κάνοντας λόγο για έναν αγώνα που αφορά τη δημοκρατία και το μέλλον της ίδιας της Ευρώπης.


Όπως σημειώνουν οι συντάκτες της επιστολής, η Τρόικα ζητά από τον ελληνικό λαό να επιβραβεύσει με την ψήφο του τα πολιτικά κόμματα που φέρουν την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Παράλληλα, σημειώνει, έχει ξεκινήσει μια προπαγάνδα παραπληροφόρησης, εκφοβισμού και εντός Ελλάδας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο που στοχεύει στην αποκήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ ως συνομιλητή, χαρακτηρίζοντάς τον ως εξτρεμιστικό κόμμα, σε παραλληλισμό με τη Χρυσή Αυγή.


«Πρέπει να σταματήσει η καμπάνια στιγματισμού του ΣΥΡΙΖΑ και οι εκβιασμοί για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ» αναφέρεται χαρακτηριστικά.


Επιπλέον, η επιστολή μιλάει για απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας. «Για την εφαρμογή του προγράμματος της Τρόικα χρειάστηκε ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, χωρίς προηγούμενο στη Δυτική Ευρώπη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο προϋπολογισμός μιας χώρας καθορίζεται από την Τρόικα, με την Ελληνική Βουλή να έχει απλώς διακοσμητικό ρόλο και το Σύνταγμα να παρακάμπτεται» σημειώνεται χαρακτηριστικά.


«Η αποδόμηση της λαϊκής κυριαρχίας συμβαδίζει με την ταπείνωση μιας χώρας. Αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Όλοι οι λαοί των κρατών που αποτελούν την ΕΕ δε λαμβάνονται υπόψη, όταν πρόκειται να υπάρχει συντονισμένη δράση του ΔΝΤ και της ΕΚΤ προς όφελος των τραπεζών» σχολιάζει η επιστολή.


Το κείμενο τονίζει ότι «χρειάζεται μια Ευρώπη που θα δομείται από τους πολίτες της, στην υπηρεσία του δικού τους συμφέροντος», σημειώνοντας ότι η Αθήνα «εγκατάλειψε την πολιτική που οδηγεί την κοινωνία σε κατάρρευση προς σωτηρία των τραπεζών».


«Στην Αθήνα, διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και της Ευρώπης, καταλήγει» προσθέτοντας ότι οι Έλληνες βρίσκονται πάλι στην πρώτη γραμμή ενός κοινού αγώνα και καλώντας του Ευρωπαίους πολίτες να τους ακούσουν και να τους υποστηρίξουν.


Αναλυτικά τα ονόματα των διανοουμένων που υπογράφουν την επιστολή :


Giorgio AGAMBEN, Tariq ALI, Elmar ALTVATER, Daniel ALVARO, Alain BADIOU, Jean-ChristopheBAILLY, Fethi BENSLAMA, Fernanda BERNARDO, Jacques BIDET, Claude CALAME, ThomasCOUTROT, Albano CORDEIRO, Yannick COURTEL, Costas DOUZINAS, Roland ERNE, RobertoESPOSITO, Nancy FRASER, Elisabeth GAUTHIER, François GèZE, Max GRATADOUR, Jean-PierreKAHANE, Jean-Marc LéVY-LEBLOND, Michael LöWY, Philippe MANGEOT, Philippe MARLIèRE, Ariane MNOUCHKINE, Warren MONTAG, Jean-Luc NANCY, Toni NEGRI, Bertrand OGILVIE, Ernest PIGNON-ERNEST, Mathieu POTTE-BONNEVILLE, Jacques RANCIèRE, Judith REVEL, Rossana ROSSANDA,Bernard STIEGLER, Michel SURYA, Bruno TACKELS, André TOSEL, Gilberte TSAÏ, Eleni VARIKAS, Dimitris VERGETIS, Jérôme VIDAL, Heinz WISMANN et Frieder Otto WOLF.


Τετάρτη 06 Ιουνίου


** Ακολουθεί το πρωτότυπο κείμενο από τη Liberation:


Gauche grecque et Europe démocratique


Par un collectif d'intellectuels européens


Dans l'enchaînement d'événements qui ont jeté la Grèce au fond du gouffre, chacun sait que les responsabilités des partis au pouvoir depuis 1974 sont écrasantes. Ils n'ont pas seulement bénéficié de la corruption et des privilèges, ils en ont fait bénéficier largement les fournisseurs et les créanciers de la Grèce. On pourrait s'étonner, dans ces conditions, que les dirigeants européens et le FMI, transformés en parangons de vertu et de rigueur, s'emploient à ramener au pouvoir ces mêmes partis faillis et déconsidérés, dénonçant le «péril rouge» incarné par Syriza et promettant de couper les vivres si les nouvelles élections du 17 juin confirment le rejet du «Mémorandum». Cette ingérence n'est pas seulement contradictoire avec les règles démocratiques, ses conséquences sont dramatiques pour notre avenir commun.


Il y aurait là une raison suffisante pour que nous refusions de laisser faire. Mais il y a plus grave.Depuis deux ans, les dirigeants de l'Union européenne travaillent à déposséder le peuple grec de sa souveraineté. Sous prétexte d'assainir les finances publiques et de moderniser l'économie, ils imposent une austérité qui étouffe l'activité, réduit la majorité de la population à la misère, démantèle le droit du travail. Ce programme de «redressement» néolibéral se solde par la liquidation de l'appareil productif et le chômage de masse. Pour le faire passer, il n'a fallu rien de moins qu'un Etat d'exception sans équivalent en Europe occidentale depuis la fin de la Seconde Guerre mondiale : le budget de l'Etat est dicté par la troïka, le Parlement grec réduit à une chambre d'enregistrement, la Constitution contournée. La déchéance du principe de la souveraineté populaire va de pair avec l'humiliation de tout un pays. Or, si elle atteint ici des sommets, elle ne concerne pas exclusivement la Grèce. Ce sont tous les peuples de ses nations constitutives que l'Union européenne tient pour quantités négligeables lorsqu'il s'agit de combiner les interventions du FMI et de la BCE en faveur du système bancaire, ou d'imposer des gouvernements de technocrates non-élus.


A plusieurs reprises, les Grecs ont fait savoir leur opposition. D'innombrables manifestations de masse, 17 journées de grève générale en deux ans, comme les actions de désobéissance civique ou le mouvement des Indignés de Syntagma, telles ont été les marques sans équivoque de leur refus du sort qu'on leur réserve sans les consulter. La seule réponse qu'ils ont reçue aura été le doublement de la dose létale et la répression policière ! C'est alors, dans un contexte de délégitimation complète des gouvernants, que le retour aux urnes est apparu comme la seule issue pour éviter l'explosion sociale.


Mais l'affaire est claire à présent : les résultats du 6 mai ne laissent aucun doute sur le rejet massif de la politique imposée par la troïka. Et, devant la perspective d'une victoire de Syriza aux élections du 17 juin, une campagne de désinformation et d'intimidation a été déclenchée aussi bien à l'intérieur du pays qu'au niveau européen. Elle vise à disqualifier Syriza comme interlocuteur politique. Tous les moyens sont bons pour cela, à commencer par son étiquetage «extrémiste» et le parallèle aussi absurde qu'indécent avec les néonazis d'Aube dorée. Toutes les tares lui sont imputées : escroquerie, double langage, infantilisme revendicatif.


A en croire cette propagande haineuse qui prend le relais de la stigmatisation raciste du peuple grec, Syriza mettrait en danger les libertés, l'économie mondiale et la construction européenne. La responsabilité des électeurs grecs et de nos dirigeants serait de lui barrer la route. Brandissant la menace d'exclusion de l'euro et d'autres chantages, une manipulation du vote populaire se met en place. Par cette «stratégie du choc», les groupes dominants s'efforcent de détourner le vote à venir selon leurs intérêts, qu'ils prétendent être aussi les nôtres.


Nous, citoyens européens, ne saurions nous taire devant cette tentative de déposséder un des peuples de l'Union de sa souveraineté, dont les élections forment le dernier recours. Il faut que cessent la campagne de stigmatisation de Syriza et les chantages à l'exclusion de l'eurozone. C'est aux Grecs de décider de leur sort, en rejetant tout diktat, en repoussant les poisons économiques administrés par leurs «sauveurs», en s'engageant librement dans les coopérations indispensables pour surmonter la crise, avec les autres Européens.


Nous l'affirmons : il est temps que l'Europe perçoive le signal envoyé le 6 mai par Athènes, abandonnant une politique qui ruine la société et met les peuples sous tutelle afin de sauver les banques. Il est urgent de bloquer la dérive d'une construction politique qui institue la toute-puissance des opérateurs financiers. Il faut une Europe qui soit l'œuvre de ses citoyens, au service de leurs intérêts.


Cette nouvelle Europe que, comme les forces démocratiques en train d'émerger en Grèce, nous appelons de nos vœux, est celle de tous ses peuples. Dans chaque pays, ce sont deux Europes incompatibles qui s'affrontent aujourd'hui : celle de la dépossession des êtres humains, et celle qui affirme le droit de tous à une vie digne de ce nom et s'en donne collectivement les moyens.


Ce pour quoi nous nous battons avec les électeurs et les militants de Syriza, ce n'est pas la disparition de l'Europe mais sa refondation. Car c'est l'ultralibéralisme qui suscite la montée des nationalismes et de l'extrême droite. Les vrais sauveurs de l'idée européenne sont les défenseurs d'une Europe où la souveraineté populaire n'est pas abolie mais étendue et partagée.


Oui, à Athènes, c'est bien l'avenir de la démocratie et de l'Europe elle-même qui est en jeu. Par une étonnante ironie de l'histoire, les Grecs se retrouvent en première ligne de notre combat commun. Ecoutons-les, soutenons-les, défendons-les !


Signataires : Etienne Balibar philosophe, Vicky Skoumbi rédactrice en chef de la revue grecque de philosophie «Aletheia» et Michel Vakaloulis philosophe et sociologue.


Et aussi : Giorgio AGAMBEN, Tariq ALI, Elmar ALTVATER, Daniel ALVARO, Alain BADIOU, Jean-Christophe BAILLY, Fethi BENSLAMA, Fernanda BERNARDO, Jacques BIDET, Claude CALAME,Thomas COUTROT, Albano CORDEIRO, Yannick COURTEL, Costas DOUZINAS, Roland ERNE, RobertoESPOSITO, Nancy FRASER, Elisabeth GAUTHIER, François GèZE, Max GRATADOUR, Jean-PierreKAHANE, Jean-Marc LéVY-LEBLOND, Michael LöWY, Philippe MANGEOT, Philippe MARLIèRE, ArianeMNOUCHKINE, Warren MONTAG, Jean-Luc NANCY, Toni NEGRI, Bertrand OGILVIE, Ernest PIGNON-ERNEST, Mathieu POTTE-BONNEVILLE, Jacques RANCIèRE, Judith REVEL, Rossana ROSSANDA, Bernard STIEGLER, Michel SURYA, Bruno TACKELS, André TOSEL, Gilberte TSAÏ, Eleni VARIKAS, Dimitris VERGETIS, Jérôme VIDAL, Heinz WISMANN et Frieder Otto WOLF.


Πηγή: www.iskra.gr

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Να ποιοι είναι!



Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Από το… σωτήριο «κούρεμα» και το PSI,

τα 150 εκατ. ευρώ που είχαν συνολικά τα ΤΕΙ «έγιναν» 50 εκατ. ευρώ!

*

Ενδεικτικά:


Το ΤΕΙ Αθήνας έμεινε με 1,9 εκατ. ευρώ από 11 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Πάτρας με 2 εκατ. ευρώ από 7 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης με 180.000 ευρώ από 8,2 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Καβάλας με 400.000 ευρώ από 2 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Σερρών με 1,1 εκατ. ευρώ από 5 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας με 110.000 ευρώ από 370.000 ευρώ, το ΤΕΙ Ηπείρου με 3,6 εκατ. ευρώ από 11,7 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Κρήτης με 1,6 εκατ. ευρώ από 5,3 εκατ. ευρώ, το ΤΕΙ Λαμίας με 3,7 εκατ. ευρώ από 12,2 εκατ. ευρώ.

***

Επίσης, τα ΑΕΙ φτωχοποιήθηκαν.

*

Ενδεικτικά:


Από το «κούρεμα» το Πανεπιστήμιο Αθήνας έχασε 13 εκατ. ευρώ, το ΕΜ Πολυτεχνείο 30 εκατ. ευρώ, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 4,5 εκατ. ευρώ, το Γεωπονικό Αθήνας από 1,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 372 χιλιάδες, το Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης από 11,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 3,5, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων από 1,5 εκατ. ευρώ έμεινε με 470 χιλιάδες ευρώ, η ΑΣΟΕΕ από 4,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,2, το Ιόνιο Πανεπιστήμιο από 3,9 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,2, το Πολυτεχνείο Κρήτης από 3,3 εκατ. ευρώ έμεινε με 1, το Πανεπιστήμιο Πειραιά από 16 εκατ. ευρώ έμεινε με 5, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από 2,9 εκατ. ευρώ έμεινε με 900 χιλιάδες, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο από 1,3 εκατ. ευρώ έμεινε με 200 χιλιάδες, το Χαροκόπειο από 463 χιλιάδες ευρώ έμεινε με 140 χιλιάδες ευρώ, το Πανεπιστήμιο Κρήτης από 1,2 εκατ. ευρώ έμεινε με 366 χιλιάδες, το Πανεπιστήμιο Πάτρας από 5,4 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,6, το Διεθνές Πανεπιστήμιο από 1,6 εκατ. ευρώ έμεινε με 500 χιλιάδες, το Πάντειο από 16 εκατ. ευρώ έμεινε με 5, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας από 6 εκατ. ευρώ έμεινε με 1,8.

*

Συνολικά:


Τα Πανεπιστήμια, από τη μετατροπή των λογαριασμών τους στην Τράπεζα της Ελλάδας σε ομόλογα Δημοσίου και το «κούρεμά» τους, έχασαν 87 εκατ. ευρώ.

***

Επίσης, τα Nοσοκομεία λεηλατήθηκαν.

*

Ενδεικτικά:

Τα 10 εκατ. ευρώ του «Ιπποκράτειου» Θεσσαλονίκης πήγαν στο 1 εκατ. ευρώ, στο Ψυχιατρικό Θεσσαλονίκης από 969.000 ευρώ τα ταμειακά διαθέσιμα μειώθηκαν στις 212.000 ευρώ, περισσότερα από 1.700.000 ευρώ έκαναν φτερά από τους λογαριασμούς που διατηρούν στην Τράπεζα της Ελλάδας τα Νοσοκομεία Κοζάνης και Πτολεμαΐδας, στο Νοσοκομείο «Αγιοι Ανάργυροι» οι καταθέσεις από 1,8 εκατ. ευρώ πήγαν στις 575 χιλιάδες ευρώ.

Απ’ το «κούρεμα» δε γλίτωσε ούτε και ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ), του οποίου τα αποθεματικά μειώθηκαν από 106 σε 32 εκατ. ευρώ.

***

Επίσης, τα Ταμεία καταληστεύτηκαν.

*

Ενδεικτικά:


Από το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ) κλάπηκαν 361,2 εκατομμύρια ευρώ, τα αποθεματικά του Ταμείου Βενζινοπωλών (Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων – ΤΕΑΠΥΚ – του ΟΑΕΕ) από 126,81 εκατ. ευρώ πήγαν στα 38,77 εκατ. ευρώ, τα αποθεματικά του Μετοχικού Ταμείου Στρατού από 84 εκατ. ευρώ πριν το «κούρεμα» έμειναν 25,9 εκατ. ευρώ, στο Μετοχικό Ταμείο Ναυτικού από 110,175 εκατ. ευρώ έμειναν 33,685 εκατ. ευρώ, στο Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας από 72,9 εκατ. ευρώ έμειναν 21,8 εκατ. ευρώ, τα ομόλογα ύψους 1,44 δισεκατομμυρίων ευρώ που διέθετε το ΙΚΑ «κουρεύτηκαν» κατά 57%, το 1,5 δισ. ευρώ του ΤΕΑΔΥ, παρομοίως.

*

Σημείωση:


Στο κοινό κεφάλαιο που διαχειριζόταν η Τράπεζα της Ελλάδας προ «κουρέματος» τα αποθεματικά ανέρχονταν στο ποσό των 2,347 δισ. ευρώ, ενώ μετά το «κούρεμα» η τρέχουσα αξία των νέων ομολόγων πήγε στα 717,8 εκατ. ευρώ.

***



Τα παραπάνω – πέραν του προφανούς – τα σημειώνουμε και για έναν επιπλέον λόγο:


Διότι ακόμα και στις λίγες ώρες που απέμεναν μέχρι η κυβέρνηση Παπαδήμου να παραδώσει στην υπηρεσιακή κυβέρνηση

(σ.σ.: θυμίζουμε ότι τον κ. Παπαδήμο τον ήθελαν ακόμα και για υπηρεσιακό πρωθυπουργού οι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ),

η συγκεκριμένη κυβέρνηση Παπαδήμου φρόντισε να επιτελεί, ως την ύστατη στιγμή, το χρέος της απέναντι στους τοκογλύφους:

Ενώ δηλαδή με το ένα χέρι «κούρεψε» το λαό, με το άλλο χέρι κατέβαλε στο ακέραιο το ομόλογο των 435 εκατ. ευρώ που κατείχαν οι κερδοσκόποι και το οποίο έληξε προχτές.

*

Το πού συγκεκριμένα πήγαν αυτά τα λεφτά – και μάλιστα την ίδια ώρα που, επαναλαμβάνουμε, έχουν λεηλατηθεί μισθοί, συντάξεις, Ταμεία, νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και ΤΕΙ – το αποκάλυψαν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς»:


Πήγαν σε ένα διεθνές «κοράκι», σε ένα από εκείνα τα λεγόμενα «fund» υπό την επωνυμία «Dart Management», με έδρα τα νησιά… Κέιμαν!


Αυτοί είναι οι «σωτήρες».

Εκοψαν ακόμα και τις επικουρικές συντάξεις γιατί, όπως έλεγαν, τους έλειπαν 300 εκατ. ευρώ. Αλλά βρήκαν – στο ακέραιο – τα 435 εκατ. ευρώ για να πληρωθούν οι «γύπες» και οι «κανίβαλοι»!

*Δημοσιεύθηκε στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ το Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Πηγή: http://seisaxthia.wordpress.com




Η Μέρκελ διατάζει δημοψήφισμα




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*


Τρομοκρατημένη είναι η γερμανική ηγεσία στο Βερολίνο ύστερα από τις εκθέσεις που οι συντάσσουν οι μυστικές υπηρεσίες του Τέταρτου Ράιχαναφορικά με τα πιθανά αποτελέσματα των νέων ελληνικών βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στις 17 Ιουνίου. Η εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, η οποία είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την πολιτική περιθωριοποίησή του και την έναρξη πορείας διάλυσης και αντικατάστασής του από άλλο κεντροαριστερό κόμμα με άλλο όνομα, άλλη ιδεολογία και άλλη ηγεσία, έχει θορυβήσει την καγκελαρία. Συνδυαζόμενη μάλιστα με την τραγική αποδυνάμωση της ΝΔ υπό την ηγεσία του τραγελαφικού «κωλοτούμπα» Αντώνη Σαμαρά, επιτείνει τις γερμανικές ανησυχίες.

Απηυδισμένοι από την ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών Κουίσλινγκ και φοβούμενοι ότι οι άνθρωποι της Αθήνας δεν έχουν πλέον κανένα κύρος ώστε να τρομοκρατήσουν επαρκώς τους έλληνες ψηφοφόρους για να τους εξαναγκάσουν να ΝΔ με στόχο να βγει η δοσίλογη Δεξιά πρώτο κόμμα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Γερμανοί προχώρησαν προχτές σε συντονισμένες ενέργειες υψηλότατου πολιτικού συμβολισμού. Κατήργησαν ουσιαστικά το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, παρά την γερμανολάγνα δουλοφροσύνη του και ανέλαβαν απευθείας οι ίδιοι οι Γερμανοί τον... προεκλογικό αγώνα των ελληνικών μνημονιακών δυνάμεων! Η ίδια η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προχώρησε σε μια απίστευτα προκλητική κίνηση. Πήρε τηλέφωνο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και του είπε τη «σκέψη» της –δηλαδή απαίτησε– παράλληλα με τις εκλογές της 17ης Ιουνίου να γίνει στην Ελλάδα και ένα ...δημοψήφισμα!!! Να κληθεί ο ελληνικός λαός να αποφασίσει αν θέλει το ευρώ ή όχι! Με εξαίρεση τις αποικίες και τις μητροπόλεις πριν μισόν αιώνα και πλέον, δεν έχει ακουστεί μια ξένη χώρα να απαιτεί να γίνει δημοψήφισμα σε άλλο κράτος!

Το θέμα δεν είναι ότι το ελληνικό Σύνταγμα, όπως και τα Συντάγματα ακόμη και των πιο «μαύρων» χωρών της Αφρικής, δεν επιτρέπει φυσικά σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση να προκηρύξει δημοψήφισμα – πόσο μάλλον που δεν υφίσταται καν μια Βουλή για να εγκρίνει, έστω τυπικά, την παράνομη πρόταση περί δημοψηφίσματος προερχόμενη από υπηρεσιακή κυβέρνηση. Δεν είναι μόνο το ότι δημοψήφισμα ήταν αδύνατον να γίνει στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας. Από πολιτική σκοπιά ήταν πολύ χειρότερη η πλήρης αποχαλίνωση της Μέρκελ, η οποία απροκάλυπτα ήθελε να δείξει αλαζονικά σε όλη την Ευρώπη ότι οι χώρες της ευρωζώνης και της ΕΕ αποτελούν θλιβερές υποτελείς επαρχίες του Ράιχ και ότι όταν οι τοπικοί ηγέτες ...«νομάρχες» αδυνατούν να εφαρμόσουν την πολιτική που υπαγορεύει η καγκελαρία, τότε αναλαμβάνει το ίδιο το Βερολίνο τη διοίκηση τους! Εφιαλτικό! Δεν πρόκειται για γραμμή μόνο της γερμανικής Δεξιάς. Μέσα στο κόλπο είναι και η δεξιά πτέρυγα των γερμανών σοσιαλδημοκρατών. Γι' αυτό και η Μέρκελ, την ίδια μέρα που πήρε τηλέφωνο τον Παπούλια, την Παρασκευή, έστειλε στην Αθήνα και τον γερμανό πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος ανήκει στους σοσιαλδημοκράτες.

Ο Σουλτς, ο οποίος έχει φραστικά υποστηρίξει την Ελλάδα στο πρόσφατο παρελθόν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, ήρθε στην Αθήνα για να μας πει πόσο ...υπέροχο έργο έκανε το ΠΑΣΟΚ με το Μνημόνιο(!) και να ...κάνει αχτίφ στους πολιτικούς αρχηγούς, τονίζοντας στις συναντήσεις που είχε με τον καθένα χωριστά ότι αν η νέα κυβέρνηση δεν τηρήσει τους όρους του Μνημονίου, τότε η ΕΕ θα κόψει τα λεφτά του δανείου, τα οποία έχουν πάει όλα στις ευρωπαϊκές τράπεζες, ενώ τα έχει χρεωθεί ο ελληνικός λαός. Ο ωμός εκβιασμός του Μάρτιν Σουλτς αποδεικνύει τον βαθύτατα αντιδραστικό χαρακτήρα όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά ολόκληρης της ΕΕ και φυσικά της ευρωζώνης. Η συμπαράταξη Μέρκελ – Σουλτς συμβολίζει τη συμπόρευση της γερμανικής Δεξιάς με γερμανικη σοσιαλδημοκρατία στο κορυφαίο θέμα της επικυριαρχίας του Τέταρτου γερμανικού Ράιχ σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Έχοντας ως συμμάχους τις κατά τόπους αστικές τάξεις των χωρών – μελών της ΕΕ, οι οποίες αποτελούν τους σύγχρονους «μαυραγορίτες» δοσίλογους του 21ου αιώνα, οι Γερμανοί έχουν πλέον εγκαταλείψει τα προσχήματα. Από την αρχή η ιδέα εκ των ένδον μετάλλαξης της ΕΕ του κεφαλαίου σε «Ευρώπη των λαών» ήταν ανεδαφική, τώρα όμως είναι εξόφθαλμη η αγεφύρωτη απόστασή της από την πραγματικότητα.

Γίνεται επικίνδυνη πλέον η έδραση μιας προοδευτικής πολιτικής στην υπόθεση ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει. Δεν μπορεί. Αυτή η ΕΕ δεν αλλάζει, μόνο καταστρέφεται, ανατρεπτικά και επαναστατικά. Μια διαρκής σύγκρουση με την ΕΕ με στόχο τη διασφάλιση των καλύτερων δυνατών συσχετισμών για τη λιγότερο επώδυνη για το λαό μας αποδέσμευση από το ευρώ και την ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση, θα είναι η πορεία της χώρας μας προς την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη από εδώ και πέρα. Η ΕΕ είναι ορκισμένος εχθρός του λαού μας, αυτό πλέον το καταλαβαίνουν εκατομμύρια Έλληνες.


*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 20 Μαΐου 2012


Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Η δημοκρατία του 1%




Του Δημήτρη Μυ


Κυριακή κοντή γιορτή και ως εκ τούτου ελάχιστη σημασία έχουν οι προβλέψεις. Η μόνη πρόβλεψη που θα διακινδυνεύσουμε είναι ότι αυτή τη φορά από τις κάλπες, δεν θα προκύψει απάντηση, αλλά ένα μεγάλο ερώτημα αίτημα της κοινωνίας, το οποίο θα ορίσει το πλαίσιο του νέου πολιτικού σκηνικού της χώρας...

Αναζητώντας το κοινωνικό αίτημα και πως αυτό διαμορφώνεται σε συνθήκες (παγκόσμιας) κρίσης ίσως είναι χρήσιμο να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο «ιδανικό και δικαιότερο» μοντέλο διακυβέρνησης, την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Τώρα πια, οι διθύραμβοι για τα πλεονεκτήματά της είτε ακούγονται φάλτσα είτε αφορούν ολοένα και λιγότερους. Πόσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι όλοι είμαστε ίσιοι απέναντι στο νόμο; Ότι υπάρχει διάκριση των εξουσιών; Ότι η κυβέρνηση που προκύπτει από την αβίαστη έκφραση της βούλησης των πολιτών λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων του λαού;

Ψάχνοντας τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα ας ρίξουμε μια ματιά στο σαφέστερο και ευκρινέστερο παράδειγμα του κόσμου μας. Στη μητρόπολη (ΗΠΑ).

Εκεί σύμφωνα με στοιχεία της Merrill Lynch υπάρχουν οι εξής διαχωρισμοί μεταξύ των πολιτών: Τα άτομα Υψηλής Καθαρής Θέσης, με περιουσία σε ρευστό (ζεστό χρήμα, μετοχές, χρεόγραφα) πάνω από ένα εκατομμύριο δολάρια.

Τα άτομα Εξαιρετικής Καθαρής Θέσης, αντίστοιχη περιουσία πάνω από 30 εκατομμύρια δολάρια.

Και η… πλέμπα

Ένα ακόμη πρόσθετο και εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της εισοδηματικής (και όχι μόνο) «διαστρωμάτωσης» είναι ότι η πλέμπα ανέρχεται στο 99% του συνολικού πληθυσμού των ΗΠΑ. Το υπόλοιπο 1%, περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι, κατέχουν σε ζεστό χρήμα, μετοχές, χρεόγραφα πάνω από 12 τρισεκατομμύρια δολάρια!!!

Την ίδια ώρα το έλλειμμα του αμερικανικού προϋπολογισμού υπολογίζεται σε πάνω- κάτω 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Προκειμένου να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα η αμερικανική κυβέρνηση του Ομπάμα, όπως ακριβώς και οι προηγούμενες, συνεχίζουν την πολιτική των περικοπών των δημόσιων δαπανών μέσα από τις οποίες το δημοκρατικό κράτος των ΗΠΑ θα έπρεπε να εξασφαλίζει τα στοιχειώδη (παιδεία, υγεία κλπ) για το σύνολο των πολιτών. Δεν θα ήταν απλούστερο, δικαιότερο και δημοκρατικότερο, αν αντί για τις περικοπές η αμερικανική κυβέρνηση προχωρούσε στη φορολόγηση του ζεστού χρήματος που έχει στο σεντούκι του το 1% των πάμπλουτων αμερικανών; Με μια τέτοια φορολογία, εξαφανίζεται ως δια μαγείας το έλλειμμα στον αμερικανικό προϋπολογισμό!!!

Στο σημείο αυτό, εκεί δηλαδή όπου εκφράζονται οι πολιτικές αποφάσεις, είναι ευκολότερο να διακρίνει κανείς, για ποιους δουλεύει η κυβέρνηση. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι προφανές ότι δουλεύει για το 1% των πάμπλουτων αμερικανών. Αντί να ζητήσει τον όβολό τους με μια φορολογία 10% (για παράδειγμα) επί του αποθηκευμένου τους πλούτου, η αμερικανική κυβέρνηση (όπως και οι υπόλοιπες δημοκρατικές κυβερνήσεις στην ΕΕ και των ελληνικών συμπεριλαμβανομένων ) προτιμά τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό. Πως καλύπτονται τα ελλείμματα; Εκτός από την άγρια φορολογία στο εισόδημα των εργαζομένων και των περικοπών στον κοινωνικό ιστό του κράτους, τα ελλείμματα καλύπτονται με νέους δανεισμούς. Από που δανείζεται το κράτος; Μα από αυτούς που δε φορολογεί. Από αυτό το 1% των πάμπλουτων νεοφεουδαρχών της υφηλίου.

Με πιο απλά λόγια: το πολιτικό προσωπικό, αντί να εκπροσωπεί τους ψηφοφόρους του, εργάζεται, νομοθετεί και διοικεί για την εξυπηρέτηση του 1% του πληθυσμού με τα ασύλληπτα πλούτη και ανυπολόγιστη πολιτική επιρροή και δύναμη.

Σε συνθήκες καταστροφής, όπως αυτές που ζούμε και μέσα στις οποίες πραγματοποιούνται οι εκλογές την ερχόμενη Κυριακή, δεν αποκλείεται οι παραπάνω διαπιστώσεις να καθορίσουν και το εκλογικό αποτέλεσμα. Αρκεί, το 99% της ελληνικής κοινωνίας να διακρίνει ποιοι είναι αυτοί που ζητούν την ψήφο του προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του 1%.

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα μέχρι σήμερα αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις, ίσως υπάρχει ελπίδα...


Πηγή: http://topontiki.gr/article/34810

Κυριακή 1 Απριλίου 2012


Χειμώνας του 2007, σε ένα μικρό νησί των Δωδεκανήσων, κάποιος μαθητής της τρίτης γυμνασίου, ας τον πούμε Σάββα, αν και δεν έχει σημασία το πραγματικό του όνομα, περιμένει στην αυλή του δημοτικού σχολείου τού απομακρυσμένου χωριού του, τον καθηγητή του για να του κάνει μάθημα στα πλαίσια της τότε ενισχυτικής διδασκαλίας.
Ήταν έξυπνο παιδί ο Σάββας. Τα μάτια του σπινθηροβολούσαν κάθε που άκουγε κάτι καινούριο και κάθε που μιλούσε για τη θάλασσα. Τα ίδια μάτια βούρκωναν, όταν τύχαινε, πολύ σπάνια, να μιλάει για τον πατέρα του.
Τον είχε χάσει το προηγούμενο καλοκαίρι σε ατύχημα την ώρα που ψάρευε. Μια απροσεξία, ένας λανθασμένος υπολογισμός, η ανάγκη για μεγάλη ψαριά, καθώς ήταν μεγάλη και η οικογένεια που έσερνε πίσω του, ήταν αρκετά για να συμβεί το ατύχημα.
Ο Σάββας ήταν ο μεγαλύτερος από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Η μητέρα του αναγκάστηκε να δουλεύει από δω κι από κει, όπου έβρισκε για να τα φέρει βόλτα.
Την έβλεπε ο Σάββας και δεν το άντεχε.
«Δάσκαλε, θα το αφήσω το σχολείο», έλεγε συχνά. «Πρέπει να δουλέψω. Δεν ημπορώ να βλέπω τη μάνα μου να παιδεύεται. Αν ζούσε ο πατέρας μου θα πήγαινα και στο λύκειο για να σπουδάσω γιατρός που δεν έχουμε στο νησί»
«Και τι δουλειά θα βρεις να κάνεις χωρίς γράμματα, χωρίς ένα χαρτί στα χέρια σου;» του απαντούσε ο δάσκαλος.
«Ψαράς, σαν τον πατέρα μου, ή οτιδήποτες άλλο».
«Κοίτα που θέλει ο κώλος του να γίνει και γιατρός!» τον περιγέλασε κάποτε ένας γείτονας σαν άκουσε το Σάββα να λέει στο φίλο του το κρυφό όνειρό του. Μαχαιριά! Μα ο μικρός είχε μεγάλη καρδιά και του χαμογέλασε…
Ο Σάββας τελείωσε το γυμνάσιο, μα δεν συνέχισε στο λύκειο. Δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να κυνηγήσει το όνειρό του. Καμία Συντεταγμένη Πολιτεία και καμία Συντεταγμένη Κοινωνία δεν αγάπησε το Σάββα!
 
Χειμώνας του 2008, σε μια πόλη της Θράκης, κάποιος μαθητής της δευτέρας γυμνασίου, ας τον πούμε Μουράτ, αν και δεν έχει σημασία το πραγματικό του όνομα, κάθεται μόνος σε μια γωνιά στο προαύλιο του σχολείου του. Άργησε να έρθει την πρώτη ώρα και έτσι περίμενε απ’ έξω.
«Γιατί είσαι έξω Μουράτ;» τον ρώτησε ο δάσκαλος, «Πάλι άργησες να ξυπνήσεις;».
«Όχι εγώ δάσκαλε, ο αδερφός μου δεν ξυπνούσε και έπρεπε να τον πάω στο νηπιαγωγείο»
«Οι γονείς σου;»
«Φεύγουν πρωί για τη δουλειά και τον ετοιμάζω εγώ. Όμως και πάλι, δεν ήθελα να μπω την πρώτη ώρα. Έχουμε Νέα Ελληνικά και δεν τα καταφέρνω. Δυσκολεύομαι να γράψω. Και πού θα μου χρειαστεί δάσκαλε να ξέρω να γράφω; Εγώ μηχανικός στα αυτοκίνητα θα γίνω»
«Αυτό θέλεις;»
«Όχι δάσκαλε. Αρχιτέκτονας για σπίτια θέλω, μα μηχανικός στα αυτοκίνητα θα γίνω».
«Να πάει στο νυχτερινό, για να πάρει το απολυτήριο γυμνασίου. Φρενάρει όλο το τμήμα. Να μην πάνε πίσω και οι καλοί μαθητές!» ήταν η παρότρυνση των εκπροσώπων της Συντεταγμένης Πολιτείας της Συντεταγμένης Κοινωνίας και της Συντεταγμένης Εκπαιδευτικής Κοινότητας μη χ@σ# μέσα.
Ήθελε να γίνει αρχιτέκτονας ο Μουράτ, για να φτιάξει για την οικογένειά του ένα σπίτι καθώς δεν είχαν δικό τους και έμεναν στο νοίκι σε ένα χαμόσπιτο.
 
Χειμώνας του 2009, σε ένα μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων, όπου συναντάς τον πλούτο μαζί με τη φτώχια, τη χλιδή δίπλα στην εξαθλίωση, την πονηριά απέναντι από την περηφάνια.
Κάποια μαθήτρια της πρώτης τάξης του επαγγελματικού λυκείου, ας την πούμε Χριστίνα, αν και δεν έχει σημασία το πραγματικό της όνομα, καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια, κάπου εκεί στα τελευταία θρανία, να κρατήσει τα μάτια της ανοιχτά.
«Να με συγχωρείς δάσκαλε. Είναι που δεν κοιμήθηκα απόψε ούτε μία ώρα»
«Κι ήρθες εδώ να κοιμηθείς;» της απάντησε ο «δάσκαλος» με ύφος.
«Όχι δάσκαλε, ήρθα για να μη χάσω το μάθημα»
«Και γιατί δεν κοιμήθηκες; Μη μου πεις ότι διάβαζες;»
Δεν απάντησε η Χριστίνα. Δεν καταδέχτηκε.
«Γιατί τον άφησες να σου την πει;» τη ρώτησε στο διάλειμμα μια φίλη της.
«Γιατί δεν της είπες ότι πρόσεχες την αδερφή σου που ψηνόταν στον πυρετό όλο το βράδυ;»
«Άσε ρε συ. Τι τον νοιάζει το δάσκαλο;» ήταν η απάντησή της.
Δεν είπε τίποτα για την άρρωστη αδερφή της, δεν είπε τίποτα για τη μάνα της που δούλευε νυχτερινή ούτε για τον πατέρα της που ήταν απών εδώ και χρόνια.
«Θα ήθελα να γίνω νοσηλεύτρια, αλλά πολύ δύσκολο. Πρέπει να φύγω από το νησί και δεν υπάρχουν τα λεφτά. Οπότε θα ψάξω για κάτι άλλο. Μπορεί σε κανένα κομμωτήριο ή σε καμιά καφετέρια. Τι να γίνει δάσκαλε, δεν μπορούν να σπουδάζουν όλοι» είχε πει η Χριστίνα σε μια συζήτηση μέσα στην τάξη σχετική με την επαγγελματική αποκατάσταση…
 
Άραγε τι νόημα έχουν οι εκπαιδευτικοί σχεδιασμοί, τα μεγάλα οράματα των υπεύθυνων της εκπαίδευσης, οι «ριζικές και ουσιαστικές αλλαγές» που εξαγγέλλονται κάθε τόσο, οι κλαδικές διεκδικήσεις, τα «πρώτα ο μαθητής» και όλες οι άλλες κενολογίες που ακούμε συχνά όταν ξεχνάνε επιδεικτικά τον κάθε Σάββα, τον κάθε Μουράτ και την κάθε Χριστίνα;
Τι νόημα έχει η παιδεία μιας χώρας όταν αφήνει παιδιά έξω από αυτήν; Παιδιά ενός κατώτερου θεού με μεγαλείο ψυχής ενός ανώτερου θεού, αυτού που δεν έχουν και δεν θα αποκτήσουν ποτέ οι «υπεύθυνοι».
 

Σύντομη Περιγραφή: 


Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Τείχη


Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κων. Καβάφης

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Τι είδους αίτημα είναι η πραγματική Δημοκρατία;




του Χρ. Καραμάνου
από την εφημερίδα «Δρόμος»  φ. 103  18.02.2012
ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΌΣ ΠΑΡΆΓΟΝΤΑΣ Η ΕΞΈΛΙΞΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΉΣ ΣΥΝΕΊΔΗΣΗΣ

Μια γενικευμένη υποτίμηση του ζητήματος της Δημοκρατίας επικρατεί στο σύνολο σχεδόν της Αριστεράς. Η πραγματική Δημοκρατία αντί για βασική κατεύθυνση του πάλης του μαζικού λαϊκού κινήματος για την ανατροπή του τωρινού συστήματος, θεωρείται περίπου σαν ένα «πακέτο θεσμικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική οδό».

η λαϊκή συνείδηση απέναντι στο ειδικό καθεστώς
Σήμερα στην Ελλάδα ο λαός μέσα από μεγάλες κινητοποιήσεις εδώ και πολλούς μήνες στοχοποιεί το ειδικό καθεστώς που έχει εγκαθιδρυθεί στη χώρα, το καθεστώς της Τρόικας και των Μνημονίων, το καθεστώς της χούντας, της νέας κατοχής και της κοινωνικής εξόντωσης. Οι μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις δονούνται από συνθήματα όπως «ψωμί, παιδεία, ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το 73» ή «όχι νέα κατοχή –έξω οι τροϊκανοί». Καταλαβαίνει ο λαός ότι ουσιαστικά μας κυβερνά μια χούντα, ότι αποφάσεις για το μέλλον μας λαμβάνονται στις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο, ότι έχει καταλυθεί κάθε έννοια Δημοκρατίας και Ανεξαρτησίας, ότι για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι δανειστές θα πρέπει να οδηγηθούμε εμείς και κυρίως οι επόμενες γενιές στον κοινωνικό Καιάδα. Παράλληλα ο λαός στοχοποιεί το σάπιο πολιτικό σύστημα της διαφθοράς, της διαπλοκής με την κάθε SIEMENS  και της τυφλής υποταγής στα τελεσίγραφα των διεθνών τοκογλύφων και των ιμπεριαλιστών. Κυριαρχούν στις μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις τα συνθήματα «κλέφτες, κλέφτες», «οι προδότες στο Γουδί», οι μούντζες απέναντι στη Βουλή –αλλά βέβαια και οι ελληνικές σημαίες, σα σύμβολο αντίστασης στην ταπείνωση, σα σύμβολο διεκδίκησης της εθνικής αξιοπρέπειας.

Όλα αυτά, ενώ απηχούν τη λαϊκή συνείδηση, ενώ είναι σε κάθετη ρήξη με το σχέδιο του ιμπεριαλισμού για την Ελλάδα, που υποτακτικότατα υλοποιεί ο ντόπιος μεγαλοαστισμός, δυστυχώς, είναι ξένα στη μεγάλη πλειοψηφία της Αριστεράς.  Ένας λαός σε πορεία προς τον ξεσηκωμό μπορεί να φέρει μια μεγάλη, ριζική –και εφικτή- αλλαγή, μια Μεταπολίτευση του Λαού. Μια μεγάλη ανατροπή, με προμετωπίδα τη Δημοκρατία, την Ανεξαρτησία, την Επιβίωση και την απαλλαγή από τη θηλειά του χρέους. Στην Αριστερά όμως τι συμβαίνει; Άλλοι, λόγω συστημισμού, δεν θέλουν την ανατροπή, θέλουν ομαλές εξελίξεις, επικεντρώνουν όχι στον παλλαϊκό ξεσηκωμό αλλά πάση θυσία στις εκλογές. Άλλοι πάλι, λόγω υποκειμενισμού, δεν θέλουν αυτήν την ανατροπή, μια ανατροπή με δημοκρατικό, ανεξαρτησιακό περιεχόμενο. Τους ξενίζει. Θέλουν μια ανατροπή όπως την είχαν εδώ και δεκαετίες στο μυαλό τους, «με μιας» του συνόλου του καπιταλιστικού οικοδομήματος, πράγμα το οποίο ούτε έγινε ποτέ στην ιστορία ούτε μπορεί να γίνει.

το πολιτικό περιεχόμενο της Μεταπολίτευσης του λαού
Το σχέδιο της Αριστεράς σήμερα οφείλει να καθοριστεί από την εξέλιξη της λαϊκής συνείδησης, όπου έχει πλέον κατοχυρωθεί η στοχοποίηση και του ειδικού καθεστώτος της χούντας, της νέας κατοχής και της κοινωνικής εξόντωσης καθώς και του σάπιου πολιτικού συστήματος. Αυτή η εξέλιξη, που δεν υπήρχε παλιότερα, είναι ένα νέο καθοριστικής σημασίας δεδομένο, καλεί στο να εντοπίσουμε πιο συγκεκριμένα ποιες είναι οι κεντρικές αιχμές –όχι βέβαια η ολοκληρωτική εκπλήρωση- του δημοκρατικού ανεξαρτησιακού προτάγματος σήμερα. Παρακάτω μια πρώτη προσέγγιση
  1. Το γκρέμισμα του καθεστώτος της Τρόικας και των Μνημονίων και των ντόπιων στηριγμάτων του με πρώτο το σάπιο πολιτικό σύστημα. Η πλήρης ακύρωση όλων των Συμβάσεων, όλων ρυθμίσεων, όλου του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, όλης της επίθεσης στη ζωντανή εργασία
  2. Η πολιτική καταδίκη, ακόμη όμως και η παραδειγματική δικαστική τιμωρία όλων όσων υπηρέτησαν από θέσεις ευθύνης αυτό το καθεστώς, αλλά και γενικότερα όλων όσων οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Ριζικό χτύπημα στην καθεστωτική σαπίλα, διαφθορά και διαπλοκή πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου. Κάθαρση του δημόσιου χώρου από τη διαφθορά, άμεση θεσμοθέτηση πρώτων βημάτων κοινωνικού ελέγχου (πχ όλες οι λειτουργίες, οι αποφάσεις, τα οικονομικά αποτελέσματα στο διαδίκτυο), παραπέρα διαμόρφωση δομών και λειτουργιών στην κατεύθυνση ενός «νέου δημόσιου» με κοινωνικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο.
  3. Άμεση αποκατάσταση πολιτικών ελευθεριών του λαού, ελευθερία οργάνωσης του λαού και αποφασιστικά δικαιώματα στις μορφές που παίρνει αυτή. Μέτρα ώστε να μπορεί ο λαός να ασχολείται με τα κοινά, να «σηκωθεί από τον καναπέ», δημοψηφίσματα για όλα τα σημαντικά θέματα με αίτημα των πολιτών. Ελεύθερες διαδηλώσεις, σπάσιμο της κρατικής τρομοκρατίας, κατάργηση κατασταλτικών μονάδων, κατάργηση μυστικών υπηρεσιών και χαφιεδισμού. Ελεύθερος συνδικαλισμός, σπάσιμο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας, απαγόρευση και διάλυση φασιστικών και παρακρατικών μηχανισμών.
  4. Ελεύθερη πληροφόρηση και ενημέρωση, απαγόρευση στο μεγάλο κεφάλαιο να έχει ΜΜΕ, κοινωνικοποίηση των ΜΜΕ, άνοιγμα τους σε συνδικάτα, κοινωνικές οργανώσεις, λαϊκές δυνάμεις.
  5. Δήλωση μη αναγνώρισης του Δημόσιου χρέους που βρίσκεται στα χέρια τραπεζών, αγορών, ΕΚΤ, ΔΝΤ, μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών, ξένων και ντόπιων πλουτοκρατών, γιατί ακριβώς αυτοί είναι που ευθύνονται για το χρέος. Άμεση παύση πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές. Διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και επιστροφή του κατοχικού δανείου. Διεκδίκηση επιστροφής πληρωμών από πανωτόκια της χρεομηχανής αλλά και από αποικιοκρατικές συμβάσεις σε βάρος του Δημοσίου.
  6. Ελεύθερες και τίμιες εκλογές. Ανάδειξη Συντακτικής Συνέλευσης, που θα αποφασίσει το νέο Σύνταγμα, μέσα από μια παλλαϊκή δημοκρατική διαβούλευση.
  7. Οργάνωση και κινητοποίηση του λαού, μέσα από πρωτότυπες μορφές δικτύωσης και αλληλεγγύης, για να δοθεί άμεση και πρακτική λύση στο ζήτημα της επιβίωσης. Άμεση αντιμετώπιση της φτώχειας, της πείνας, των επιδημιών και των αρρωστιών και του πολύπλευρου κοινωνικού αποκλεισμού. Να μη στερηθεί τα βασικά ούτε ένας άνθρωπος ούτε ένα παιδί ούτε ένας νέος εργαζόμενος ούτε ένας συνταξιούχος. Απαγόρευση των πλειστηριασμών για τα μικρά και μεσαία εισοδήματα. Πρώτα βήματα αποκατάστασης της ζωντανής εργασίας: Για όλους εργασία. Αξιοπρέπεια. Ασφάλιση και Πρόνοια.
  8. Πέρασμα των τραπεζών σε δημόσιο έλεγχο –καθώς ήδη με τον πακτωλό των δις που σκανδαλωδώς τους έχουν δοθεί θα μπορούσαν να έχουν εξαγοραστεί από το δημόσιο (και μάλιστα … πολλές φορές). Ακόμη, δήμευση της περιουσίας όλων όσων λήστεψαν το δημόσιο πλούτο, είτε απολαμβάνοντας υπερτιμολογημένες κρατικές προμήθειες είτε παίρνοντας μίζες είτε μη πληρώνοντας φόρους κεφαλαίου (ακόμη και αυτούς τους ελάχιστους που προβλέπονται).  Αναγκαστικά μέτρα (έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων, αναδρομική φορολόγηση μεγάλου κεφαλαίου, ακόμη και συλλήψεις κλπ) προκειμένου να «γυρίσουν πίσω τα κλεμμένα» (ή όσο περισσότερα γίνεται από αυτά). Σε άμεση συσχέτιση: ανακούφιση των μικρών και μεσαίων νοικοκυριών από το βραχνά των ιδιωτικών χρεών.
  9. Δρομολόγηση των πρώτων βημάτων της παραγωγικής ανασυγκρότησης, με στόχο την κάλυψη της εσωτερικής αγοράς, πρώτ’ απ’ όλα στον τομέα της διατροφής, της ενέργειας, του φάρμακου κλπ Συγκράτηση όλου του επιστημονικού δυναμικού στη χώρα, όχι στη μετανάστευση του, αξιοποίηση του στην ανασυγκρότηση των παραγωγικών τομέων, των κοινωνικών τομέων και του τομέα της Έρευνας. Δασμολόγηση όλων των προϊόντων που προέρχονται από χώρες με εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας.
  10. Διεκδίκηση ισότιμης διεθνούς θέσης, αλληλεγγύη με όλους τους λαούς του κόσμου, περιφερειακές συνεργασίες ειδικά σε Μεσόγειο και Βαλκάνια, περιφρούρηση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, άρνηση να χρησιμοποιείται η χώρα σαν ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων με τις ξένες βάσεις και τις στρατιωτικές διευκολύνσεις.

αμφίπλευρη αφυδάτωση της Δημοκρατίας
Όλο αυτό πλέγμα διεκδικήσεων και κατευθύνσεων, δεν αποτελεί ένα πακέτο «θεσμικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική οδό». Η κοινωνική αντιπαράθεση για την κατοχύρωση του, απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τον αστισμό, θα είναι οξύτατη. Δεν μπορεί παρά να επιβληθεί μέσα από έναν παλλαϊκό ξεσηκωμό, μέσα από μεγάλους αγώνες και μεγάλες θυσίες.
Από την άλλη μεριά, μπροστά σε αυτήν τη δυνατότητα (ναι, πια μιλάμε για δυνατότητα!) είναι πραγματικά μεμψιμοιρία, να κριτακάρει κανείς ότι δεν στοχοποιείται συνολικά και «με μιας» το γκρέμισμα του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Ναι, έτσι είναι. Αλλά τι απαντάμε; Πρώτον, είναι τεράστιο λάθος να εστιάζει κανείς πχ στη διαγραφή του χρέους, στην έξοδο από την ευρωζώνη, στις εθνικοποιήσεις και στην αναδιανομή του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, και να «ξεχνά» (!) τις πολιτικές προϋποθέσεις. Να αγνοεί δηλαδή το γκρέμισμα του ειδικού καθεστώτος και του σάπιου πολιτικού συστήματος. Και επιπλέον να το θεωρεί σαν κάτι απλό, ανούσιο, ίσως και ενσωματώσιμο. Πρόκειται για οικονομισμό, σωστότερα για οικονομισμό στο τετράγωνο ! Δεύτερο, είναι άκρατος υποκειμενισμός να θεωρεί κανείς σα μικρής σημασίας αυτό το τεράστιο βήμα στη λαϊκή συνείδηση, τη στοχοποίηση του ειδικού καθεστώτος και του σάπιου πολιτικού συστήματος. Και να ζητά να δικαιωθεί η υποκειμενική του υπερ-επαναστατική φρασεολογία για συνολική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος «με μιας», αδιαφορώντας αν αυτό μπορεί να κατοχυρωθεί στη λαϊκή συνείδηση. Τρίτο, είναι  στενόμυαλη ιδεοληψία να μην αντιλαμβάνεται κανείς ότι ένας λαός, εξεγερμένος και πεισμωμένος, ανοίγοντας το δρόμο για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας, πετυχαίνοντας αυτό που σήμερα θέλει και ποθεί, τη Μεταπολίτευση του λαού, στη συνέχεια θα μπορεί να ανοίξει ακόμη βαθύτερες προοπτικές και δεν θα είναι καθόλου εύκολο να τον σταματήσουν οι συστημικές δυνάμεις.

συμπέρασμα
Συμπερασματικά το αίτημα για πραγματική Δημοκρατία δεν είναι ένα «πακέτο θεσμικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική οδό» αλλά ένα πολύ προωθητικό, αντισυστημικό αίτημα, «κοντινό» στη λαϊκή συνείδηση. Πετυχαίνοντας αυτό που είναι σήμερα το πιο προχωρημένο σημείο του ορατού ορίζοντα, τη Μεταπολίτευση του λαού και κάνοντας όλη την αναγκαία δουλειά ζύμωσης και υποδομής μέσα έναν λαό που βρίσκεται σε αναβρασμό (πχ συνολική ρήξη με ιμπεριαλισμό, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ευρώ, δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης και αυτοδύναμης ανάπτυξης, νέα κοινωνική υπευθυνοποίηση, νέα σχέση ατομικού -συλλογικού νέου τύπου οργάνωση της παραγωγής όχι με βάση το κέρδος κλπ), τότε και μόνον τότε, ανοίγονται σε επόμενη φάση νέες μεγάλες δυνατότητες βαθύτερης αντιπαράθεσης με το σύστημα της εξάρτησης, της εκμετάλλευσης και του πολέμου. Πρόκειται για μια εφικτή πορεία. Θα συνεχίσει άραγε η Αριστερά να την υποτιμά;


Αθήνα, 17.02.2012

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ήρθε η ώρα να ξεφορτωθούμε τους προδότες!



Είναι γεγονός ότι είμαστε "της τελευταίας στιγμής". Σήμερα είναι η τελευταία στιγμή. Η τελευταία ευκαιρία πριν πέσει βαριά πάνω στη χώρα μας και στο λαό η γερμανική μπότα και πριν κολλήσει πάνω μας "αμετάκλητα και άνευ όρων" η βδέλλα που λέγεται ΕΚΤ και ΕΕ. Είμαστε περισσότεροι και φοβούνται τη δύναμή μας. Ας τους στείλουμε από εκεί που ήρθαν και ας πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας.    

Όλοι στο Σύνταγμα!


"Σας καλούμε στο Σύνταγμα την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου. Όλοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, να μαζευτούμε έξω από τη Βουλή για να απαιτήσουμε να μην υπογραφεί η θανατική καταδίκη της πατρίδας μας, που είναι η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης. Όλοι μαζί, μαζί με μας, την Κυριακή στο Σύνταγμα, να σταματήσουμε την προδοσία". 
Μανώλης Γλέζος, Μίκης Θεοδωράκης.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Ένας άλλος κόσμος είναι υπαρκτός: sites αυτοοργάνωσης, αντίστασης στην αδικία, ανταλλακτικότητας, συλλογικοτήτων, πολιτιστικών & οικο-κοινοτήτων, λαϊκών συνελεύσεων γειτονιών & πόλεων





Αλληλεγγύη και αντίσταση.
Το κίνημα από τα κάτω αναπτύσσεται, λειτουργεί πέρα από τη κρίση και κάνει τις ουτοπίες του πραγματικότητα.
Ήδη χιλιάδες άνθρωποι σε όλη στην Ελλάδα παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και γίνονται μέρος της λύσης, όχι του προβλήματος. Πολλές πρωτοβουλίες σε μικρή κλίμακα που περιμένουν τη δική σου συμμετοχή, ή να αναλάβεις μια αντίστοιχη πρωτοβουλία.

Στην έλλειψη χρημάτων απαντάμε με αλληλέγγυα ανταλλαγή χωρίς χρήματα και χαριστικά παζάρια. Στη έλλειψη τροφής απαντάμε με αυτοκαλλιέργεια, αυτοδιαχειριζόμενους κήπους και διατήρηση παραδοσιακών σπόρων. Στην ανεργία απαντάμε με συνεταιρισμούς και εργασιακές κολεκτίβες, στην έλλειψη στέγασης με κοινωνικές καταλήψεις στέγης και οικοκοινότητες, ενώ στην έλλειψη συντροφικότητας με συλλογικές κουζίνες. Στο έλλειμμα δημοκρατίας και την πολιτική ολιγαρχία απαντάμε με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις γειτονιών και παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας γιατί δεν πάει άλλο.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για απαισιοδοξία και μεμψιμοιρίες. Οι ουτοπίες μας είναι η πραγματικότητα του αύριο.
2012 ευχές αγάπης, αισιοδοξίας και συνειδητότητας.

Ηλιόσποροι

*





*
Ακολουθεί μια επικαιροποιημένη καταγραφή των κυριότερων ελληνικών πρωτοβουλιών από τα κάτω που αποτελούν ένα άλλο κόσμο, πέρα από τη κρίση, εδώ και τώρα (και διαθέτουν ιστοσελίδα):

Τοπικά ανταλλακτικά συστήματα, τράπεζες χρόνου και δίκτυα παραγωγών- καταναλωτών

Πανελλαδικό Δίκτυο Ανταλλαγής Αγαθών και Υπηρεσιών Χωρίς Χρήματα του Πελίτι,www.peliti.gr/pages/panelladiko_diktio.htm
Δίκτυο Φασούλι (Αττική), www.fasouli.wordpress.com
Τράπεζα χρόνου πλατείας Συντάγματος, www.time-exchange.gr
Τράπεζας Χρόνου & Αλληλεγγύης Μοσχάτου, www.mesopotamia.gr/trapeza_xronou.htm
Σύστημα Μονάδων Κοινωνικών Ανταλλαγών Λυκόβρυσης-Πεύκης, pelykoia.wordpress.com
LETS NET (Ηράκλειο), www.lets.net.gr
Δίκτυο Ανταλλαγών Χανίων, www.diktyoantallagonxanion.gr
Ομάδα Τσουκνίδα (Ρέθυμνο), http://tsouknidarethymno.gr
Καερέτι – Εναλλακτική οικονομία Ιεράπετρας, www.kaereti.gr
Συριανό Δίκτυο ανταλλαγής υπηρεσιών και προϊόντων, sanosyros.wordpress.com
Τράπεζα Ελεύθερου Χρόνου – Δίκτυο Ανταλλαγής Υπηρεσιών δήμου Λαμιέων, www.lamia-city.gr/netexchange.php
Ανταλλακτικό Δίκτυο Βέροιας, antalaktikoveria.blogspot.com
Δίκτυο Ανταλλαγών του Ν. Πιερίας, noe.motherearth.gr/index.php?location=el&screen=welcome
Οβολός (Πάτρα), www.ovolos.gr
Μπουτσούνι ανταλλακτικό δίκτυο Κέρκυρας, boutsouni.blogspot.com
Εναλλακτική Μονάδα Ροδόπης (ΕΜΡΟ), www.emro.gr
Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης της Μαγνησίας (ΤΕΜ), www.tem-magnisia.gr
ΤΕΜ- Φθιώτιδας, www.tem-fthiotidas.gr
Δίκτυο Ανταλλαγής Εργασίας και Προϊόντων (ΔΑΕΠ) Κέρκυρας, http://diktyodaep.wordpress.com
Σανό Σύρος, http://sanosyros.wordpress.com
Λόγω τιμής, www.logo-timis.gr
Ηλιόχωρος, www.iliohoros.gr/pazari/antallagi/prosfero1/igeia.shtml
“Ανταλλακτική Οικονομία”, www.antallaktiki.gr
Χρονοτράπεζα του ελληνικού δικτύου γυναικών Ευρώπης,http://www.enow.gr/196/1633.aspx
Xariseto.gr “χωρίς ευρώ”, http://www.xariseto.gr/viewforum.php?f=304
Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων, ΣΠΑΜΕ, http://synparmes.gr , http://spame.tumblr.com
Δίκτυο Αγροτών – Καταναλωτών Αγροναύτες, http://agronaftes.blogspot.com
Δώσε Πάρε, http://dwsepare.ning.com
Ομοτράπεζοι, http://omotrapezoi.blogspot.com
Κίνημα αλληλέγγυας συναλλαγής παραγωγού καταναλωτή, «ΥΝΙ ΠΙΡΟΥΝΙ» (Χανιά), www.inipirouni.gr

Χαριστικά παζάρια
Σκόρος, www.skoros.espiv.net
Μην το πετάς, χάρισε το, www.xariseto.gr
Χαρίζω, www.xarizo.blogspot.com
δίκτυο Freecycle, freecycle.wikispaces.com/freecycle_gr
Ηλιόχωρος, www.iliohoros.gr/pazari/

Αλληλέγγυο εμπόριο
Ο Σπόρος, www.sporos.org
Ομάδα Εναλλακτικού και Αλληλέγγυου Εμπορίου ”Nosotros”, enallaktiko-emporio.blogspot.com
Εμείς και ο Κόσμος, www.nuestromundo.gr
Terra Verde Χανιά, http://terraverdexania.blogspot.com ,
La Candona, www.lacandona.gr

Εργασιακές κολεκτίβες
Το παγκάκι, www.pagkaki.org
Κολεκτίβα Ζερμινάλ, www.kolektivagerminal.blogspot.com
Belleville sin patron, www.belleville-sin-patron.blogspot.com
Collective courier, www.collectivecourier.gr
Συν-άπειρο, www.synapeiro.gr
Συνεταιρισμός Αλληλέγγυας Οικονομίας “Συν-Αλλοις”, http://synallois.org
Κολεκτίβα Κυψέλη, http://colectivakipseli.wordpress.com

Συνεταιριστικοί- αυτοογρανωμένοι πολυχώροι
Το κουκούτσι, http://koukoutsi.enallaktika.gr
Συνεταιριστικό καφενείο Ακαδημίας Πλάτωνα, www.european-village.org
Nosotros, www.nosotros.gr
Μικρόπολις, http://micropolis-socialspace.blogspot.com

Οικοκοινότητες
Τοπικοποίηση, http://topikopoiisi.blogspot.com
Το δέντρο, http://todendro.blogspot.com
Οικοκοινότητα Κύτταρο Νέας Γης, http://kyttaronewearth.webs.com
Κοινότητα Ουτοπία, http://koinotita-utopia.blogspot.com
Κίνησης για τη Δημιουργία Οικοκοινότητας, www.oikokoinotita.gr
Telaithrion free and real, http://telaithrion.freeandreal.org
Άλλος τρόπος, http://allostropos.blogspot.com
Οικολογικά χωριά, http://oikokoinotita.blogspot.com
Δρόμοι σύνθεσης, http://dromoisynthesis.wordpress.com

Φυσικές καλλιέργειες, σπορεία, αστικοί αγροί
Βοτανικός Κήπος Πετρούπολης,, www.votanikoskipos.blogspot.com
Αγρός, http://eleftherosagros.blogspot.com
Πάρκο Ναυαρίνου, www.parkingparko.blogspot.com
Αυτοδιαχειριζόμενος Αγρός Ελληνικού, http://agroselliniko.blogspot.com
Αστικός αγρός Χαλανδρίου, www.astikosagrosx.blogspot.com
Ομάδα Αστικών & Περιαστικών Καλλιεργειών (ΠΕΡ.ΚΑ.), http://perka.oneirografos.net
Δίκτυο Οικοκοινότητα, http://oikodiktyo.espivblogs.net
Σκαλιστήρι, http://skalistiri.wordpress.com
Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας,, www.naturalfarming.eu
Περμακουλτούρα, www.permaculture.gr/gr/
Καγκουρό, www.kangouro.gr
Permaculture in Greece, http://permaculture-greece.org

Τράπεζες και ανταλλακτήρια σπόρων
Το Πελίτι, www.peliti.gr
Σπόρι Λίμνου, www.sporilimnou.blogspot.com
Αιγίλοπας, www.aegilops.gr
Αρχιπέλαγος (τράπεζα σπόρων),www.archipelago.gr
Ηλέσιον, www.helession.gr

Φυσική δόμηση
Φυσική δόμηση cob, www.cob.gr
Σαλίγκαρος, www.saligaroi.blogspot.com
Free and Real, www.freeandreal.org
Ομάδα πηλΟίκο, www.piliko.gr

Αυτοδιαχείριση
Νέα Γουινέα, neaguinea.org
Φτιάχνω μόνος μου, www.ftiaxno.gr
Μηχανή, http://mhxanh.org/reyma

Συλλογική διαχείριση κοινωνικών αγαθών
Κίνηση 136 (νερό), www.136.gr
Ο Ημιόροφος (υγεία), http://imiorofos.org
Συνέλευση για την υγεία, http://syneleyshgiathnygeia.blogspot.com
Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, http://mki-ellinikou.blogspot.com
Εθελοντικό Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ρεθύμνου, http://www.ethiatreio.com
Δίκτυο κοινωνικής υπεράσπισης του σιδηροδρόμου, http://traino-sos.blogspot.com
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, http://sineleusimetafores.wordpress.com
Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων,http://prosynat.blogspot.com
Πρωτοβουλία για την Κοινωνική Διαχείριση των Απορριμμάτων, http://diapor.blogspot.com

Συλλογικότητες
Ηλιόσποροι, www.iliosporoi.net
State of nature, www.state-of-nature.gr
Λοκροί στο δάσος, http://lokroi-dasos.blogspot.com
Από Κοινού – Κίνηση Αποανάπτυξης Τρικαλινών Πολιτών, http://apokoinou.com
ΛόκαλAthens, http://localathens.blogspot.com

Συλλογικές κουζίνες
Xanadu, http://xanadu.espivblogs.net
Συλλογική Κουζίνα Στεκιού Μεταναστών ELCHEf,www.elchef.gr
Συλλογική Κουζίνα Αυτόνομου Στεκιού,http://autonomosteki.espivblogs.net
Συλλογική Κουζίνα κατάληψης Σκαραμαγκά, http://pat61.squat.gr

Ελεύθερη παιδεία
Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας, http://sxoleio12.wordpress.com
Αυτοοργάνωση στην εκπαίδευση, http://ekpaideysi.espivblogs.net
Στο νησί της αλφαβήτου, http://alphabet-island.blogspot.com
Σεντέφι, http://sentefi.wordpress.com
Ελευθεριακά σχολεία, http://democraticschoolsgr.blogspot.com
Ελευθεριακό παιδικό στέκι El Paso, http://el-paso-thessaloniki.blogspot.com
Παιδικό στέκι «φτου ξελεφτερία», http://pikpa.squat.gr

Ελεύθερο λογισμικό και ανοιχτός κώδικας
Hackerspace.gr [HSGR], http://hackerspace.gr
Underground Free University, www.ufu.gr

Αυτοδιαχειριζόμενη τέχνη, πολιτιστικός ακτιβισμός
Κενό δίκτυο, http://voidnetwork.blogspot.com
Ορίζοντας γεγονότων, http://orizontasgegonotwn.blogspot.com
Another world is here- the Caravan project, www.anotherworldishere.com
Ecoart, www.ecoart.gr
Cheap art, www.cheapart.gr
Τράπεζα τέχνης, http://trapezatehnis.blogspot.com
Πλατφόρμες, http://www.platformes.blogspot.com
Κίνηση Μαβίλη, http://kinisimavili.blogspot.com
Κοοπερατίβα “Μετέχνιο”, http://metexnio.blogspot.com
Συντεχνίαπλην, http://www.disobey.net/syntexniaplhn/
Mapet-stencils, http://mapetstencils.wordpress.com
Political Zoo, http://politicalzoostencils.blogspot.com
Εναλλακτικό πολιτιστικό εργαστήρι, http://enalaktikoergastiri.wordpress.com
Ταξίδι χωρίς χάρτη, http://taxidixwrisxarti.blogspot.com
Χίμαιρες, http://chimeres.info

Οικογιορτές
Πανελλαδική Οικογιορτή, http://oikogiorti.gr
Οικογιορτή Βόλος, http://oikogiortivolos.blogspot.com
Οικογιορτή Θεσσαλονίκης, http://oikogiorti2011.gr
Οικογιορτή Ηρακλείου Κρήτης, εν οίκω, http://en-oiko.blogspot.com
Οικογιορτή Μαραθώνα, http://marathonecofestival.wordpress.com
Οικολογική Γιορτή Καρδίτσας, http://www.oikologikigiorti.gr

Πρωτοβουλία δικτύωσης
Ένας άλλος κόσμος, www.enasalloskosmos-community.net

Άμεση δημοκρατία
Τριήμερο άμεση δημοκρατία Θεσσαλονίκη, http://amesidimokratiafest.org
Τριήμερο άμεσης δημοκρατίας Αθήνα, http://ad161718.is-by.us/
Real democracy, http://real-democracy.gr
Real democracy – multimedia team, http://realdemocracygr.wordpress.com
Άλλη δημοκρατία, http://anotherdemocracy.gr
Περιεκτική δημοκρατία, www.inclusivedemocracy.org
Κίνηση για τον ελευθεριακό δημοτισμό, http://dimotismos.gr
Ευτοπία, http://www.eutopia.gr

Λαϊκές συνελεύσεις

Λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών και περιοχών της Αττικής
Πετράλωνα, Κουκάκι, Θησείο, http://laikisineleusipetralona.espivblogs.net
Καλλιθέα, http://syneleysikallitheas.blogspot.com
Παλλήνη, http://aganaktismenoipallinis.blogspot.com
Ζωγράφου, http://aganaktismenoizografou.wordpress.com
Χαλάνδρι, http://laikisyneleysihalandri.wordpress.com
Πειραιάς, http://aganaktismenoipirea.blogspot.com
Βύρωνας, http://laikisinelefsivirona.blogspot.com
Γαλάτσι, http://lsgalatsiou.wordpress.com
Αμπελόκηποι, http://ampelokipoi.espiv.net
Μαρούσι, http://ansinamar.blogspot.com
Πατήσια, http://patissiasynelefsi.blogspot.com
Καισαριανή, http://laikisyneleysikaisarianis.blogspot.com
Ν. Ηράκλειο, http://neohrakleio.blogspot.com
Ν. Ιωνία, http://sinelefsinionia.wordpress.com
Ν. Σμύρνη, http://plateians.blogspot.com
Νέου Κόσμου, http://nkosmos-sineleusi.blogspot.com
Αγ. Παρασκευή, http://syneleysiplateiasagias.blogspot.com
Ηλιούπολη, http://askilioupolis.espivblogs.net
Αγ. Δημήτριος, http://katadimadim.blogspot.com
Αιγάλεω, http://lasynaigaleo.blogspot.com
Χολαργός Παπάγου, http://anoixtisyneleysixolargoupapagou.blogspot.com
Γκύζη, http://gyzi.espivblogs.net
Νίκαια, http://syneleyshnikaia.wordpress.com
Κερατσίνι, http://suneleushkeratsiniou.blogspot.com
Περιστέρι, http://sineleusiperisteri.blogspot.com
Γλυκά νερά, http://sineleusiglikonneron.blogspot.com
Χαϊδάρι, http://syneleysihaidari.wordpress.com
Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Κορυδαλλού, http://alsk.org

Λαϊκές συνελεύσεις άλλων πόλεων
Θεσσαλονίκη, http://aganaktismenoi-thess.blogspot.com
Έβρος, http://aganaktismenoi-polites-evrou.blogspot.com
Ηράκλειο, http://aganaktismenoihrakleio.blogspot.com
Δράμα, http://aganaktismenoi-drama.gr
Βόλος, http://aganaktismenoi-volos.blogspot.com
Καβάλα, http://realdemocracykavala.squat.gr
Καστοριά, http://aganaktismenoi-kastoria.blogspot.com
Πύργος, http://aganaktismenoi-pyrgou.blogferry.com
Κέρκυρα, http://amesi-dimokratia-corfu.blogspot.com
Σύρος, http://laikisyneleusisyrou.blogspot.com
Χανιά, http://aganaktismenoixania.blogspot.com
Κόρινθος, http://perivolakia.gr
Άρτα, http://aganaktismenoisthnarta.blogspot.com
Καλαμάτα, http://aganaktismenoikaistinkalamata.blogspot.com
Γιαννιτσά, http://realdemocracygiannitsa.blogspot.com
Τήνος, http://aganaktismenoi-tiniakoi.blogspot.com
Πάτρα, http://patras-democracy.blogspot.com
Λαμία, http://patras-democracy.blogspot.com
Πρέβεζα, http://politesprevezas.eu
Τρίκαλα, http://aganaktismenoi-trikala.blogspot.com
Κεφαλονιά, http://www.stopcrisis.gr
Σαντορίνη, https://www.facebook.com/pages/Αγανακτισμενοι-ΣΤΗ-Σαντορινη/151547581582902
Λάρισα, http://aganaktismenoilarisas.blogspot.com
Αίγινα, http://aganaktismenoi-aiginas.blogspot.com
Ικαρία, http://aganaktismenoi-ikarias.blogspot.com
Σητεία, http://aganaktismenoisitias.blogspot.com
Πτολεμάϊδα, http://aganaktismenoipolitesptolemaidas.blogspot.com
Μυτιλήνη, http://aganaktismenoi-mytilene.blogspot.com
Ξυλόκαστρο, http://denpaeiallo-xylok.blogspot.com
Βέροια, http://www.agapoveria.gr
Μέγαρα, http://laikisinelefsimnp.blogspot.com
Σπάρτη, http://aganaktismenoi-spartis.blogspot.com
Χίος, http://www.aganaktismenoi-chios.gr
Κιάτο, http://www.plateiakiatou.gr/site
Μολάοι, http://plateiamolaon.wordpress.com
Ύδρα, http://hydra-aganaktismenoi.blogspot.com

Οι παραπάνω σύνδεσμοι αποτελούν ορισμένες μόνο από το σύνολο των προσπαθειών στον ελλαδικό χώρο.

Ηλιόσποροι – www.iliosporoi.net
Πρωτοβουλία δικτύωσης “ένας άλλος κόσμος” - www.enasalloskosmos-community.net

Πηγή: http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2012/01/20/%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CF%8C%CF%82-sites-%CE%B1%CF%85%CF%84/



**********************************************************************************************************


Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Οι πλατείες και οι δρόμοι μας περιμένουν

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής 
Ανακοίνωση


«Μόνο στις εποχές της οθωμανικής κατάκτησης, της ήττας του 1897, της μικρασιατικής καταστροφής, της ναζιστικής κατοχής και της ήττας στον εμφύλιο από τα αμερικάνικα όπλα έχει ζήσει η Ελλάδα τέτοιες στιγμές εξευτελισμού, προσβολής, υποτίμησης και κατάλυσης της κυριαρχίας της.
Η γερμανική κυβέρνηση ξεπέρασε το όριο με την πρότασή της να τοποθετηθεί ευρωπαίος «Υπερπρωθυπουργός», ο «Επίτροπος Προϋπολογισμού» που θα παίρνει αυτός τις αποφάσεις για τους φόρους και τις δαπάνες, την κεντρική δηλαδή λειτουργία του κράτους, από την οποία εξαρτώνται όλες οι πολιτικές του: Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική, Αγροτική πολιτική, Ανάπτυξη.
Ούτε εκλογές. Ούτε κόμματα. Ούτε Σύνταγμα. Ούτε Δημοκρατία. Ούτε Ελευθερία. Ούτε αξιοπρέπεια.
Η γερμανική πρόταση δεν αρκείται σε αυτό. Περνάει σε ακραίο σαδισμό.
Ζητά η Ελλάδα θεσμικά να πληρώνει πρώτα το χρέος της και μετά, ό,τι περισσέψει να το χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της. Χρυσάφι για τους τοκογλύφους, δεκάρες για τον λαό.
Ούτε ο Σόλωνας. Ούτε ο Τζέφερσον. Ούτε ο Ρουσό. Ούτε ο Γκάντι. Όλος ο πολιτισμός συντρίβεται. Οι τόκοι πάνω από την κοινωνία.
Ούτε στις αποικίες των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δεν εφάρμοζαν τέτοια μέτρα. Τηρούσαν τα προσχήματα.
Στην κυβέρνηση της Γερμανίας έχει αφυπνισθεί το ναζιστικό παρελθόν της καθυπόταξης και της επιβολής.
Πού είναι ο έλληνας πρωθυπουργός; Πού είναι οι υπουργοί; Πού είναι τα κυβερνητικά κόμματα; Πού είναι η Βουλή;
Πού κρύβονται;
Οι κόκκινες γραμμές τους είναι γραμμές πάνω στην άμμο.
Σε μια τέτοια Ευρωζώνη η Ελλάδα δεν έχει θέση.
Ο λαός μας έχει χάσει την προοπτική. Έχει χάσει την αισιοδοξία του. Έχει χάσει την ασφάλειά του. Έχει χάσει βασικά δικαιώματα της ζωής.
Αν χάσει εντελώς την αξιοπρέπειά του, δεν έχει μέλλον. Θα μπει η τελεία και παύλα.
Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε. Να πούμε «δεν πάει άλλο». «Ως εδώ».
Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τα δάνειά σας, χωρίς τις διαταγές σας, χωρίς τους επιτρόπους σας, χωρίς το νόμισμά σας.
Μπορούμε να στηριχθούμε στην εργασία μας, που μας τη στερείτε. Στη νεολαία μας, που την καταδικάζετε. Στους πόρους του τόπου μας που τους βγάζετε στο σφυρί. Στην επινοητικότητά μας, που την περιφρονείτε. Στην σχέση μας με τον υπόλοιπο κόσμο, που την ελέγχετε. Στην αλληλεγγύη μας, που την τρέμετε.
Οι κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας και το ελεύθερο πνεύμα τους δεν θα καταλήξουν στο βόθρο της Ευρωζώνης.

Οι πλατείες και οι δρόμοι μας περιμένουν. Χωρίς αργοπορία.


Μέχρι τη νίκη. Όποιο κι αν είναι το τίμημά της».


Αθήνα, 29.1.2012

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

ΑΠΟ ΤΗ ''ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 700 €'' ΣΤΗ ''ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ 200 €'', ΤΟΥ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ!'


Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Συνοψίζουμε:
Οταν το Μάη του 2010 έθεσαν σε εφαρμογή με το Μνημόνιο τιςπροειλημμένες αποφάσεις τους, ήταν ακόμα μια εποχή που μιλούσαμε για τη «γενιά των 700 ευρώ».
Αλλά ήταν σε αυτήν την Ελλάδα, την Ελλάδα της «γενιάς των 700 ευρώ», που ήρθαν να εφαρμόσουν το ιταμό τους δόγμα ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»...
*
Με τη χιονοστιβάδα των μέτρων, που έκτοτε ακολούθησε, έφτασαν την κατάσταση στο σημείο αυτή η «γενιά των 700 ευρώ» να μοιάζει με... ανέκδοτο μιας πολύ μακρινής εποχής.
Ο «πατριωτισμός» τους είναι τέτοιος που σε μικρό διάστημα μας κατάντησαν να μιλάμε πλέον για τη «γενιά των 500 ευρώ». Αλλά και αυτός ο «υποβιβασμός» δεν κράτησε για πολύ...
*
Τώρα έχουμε φτάσει πια σε ένα σημείο που πριν καν συμπληρωθούν δυο χρόνια από την επέλαση του οδοστρωτήρα της «σωτηρίας» και στο μεσοδιάστημα των όσων μεσολάβησαν από το διάγγελμα του Παπανδρέου στο Καστελόριζο μέχρι τις «κόκκινες γραμμές» του Παπαδήμου, η αδίστακτη πολιτική τους να οδηγεί - διακηρυγμένα και με μαθηματική ακρίβεια - σε μια νέα γενιά.
Μόνο που τώρα πια δεν πρόκειται ούτε για τη γενιά των 700, ούτε για τη γενιά των 500, αλλά για τη «γενιά των 300 ευρώ» και ακόμα πιο κάτω!
*
Ολα αυτά, βέβαια, είναι σχηματικά αφού δεν μπορούν να αποτυπώσουν τον πόνο και την ανασφάλειαπου φωλιάζουν πίσω από τους αριθμούς. Και είναι σχηματικά για τον εξής, επίσης, απλό λόγο:
Γιατί αν υπάρχει μια υπόσχεση που είδαμε από τις εκλογές του 2009 να τηρείται, αν υπάρχει μια κουβέντα των «σωτήρων» μας που να εκπληρώθηκε κατά γράμμα, δεν είναι άλλη από εκείνη του επικεφαλής της Ευρωζώνης. Ο Γιούνκερ σε ανύποπτη στιγμή είχε δηλώσει:
«Τα όσα θα συμβούν στην Ελλάδα ξεπερνούν κάθε φαντασία»!
*
Ε, λοιπόν, ναι! Η πραγματικότητα ξεπέρασε ακόμα και τη «φαντασία» των ίδιων των δημίων μας.
Αφού το «700» το έκαναν «500» και εκείνο με τη σειρά του το πήγαν στο «300», τώρα ούτε καν κι αυτό τοφιλοδώρημα των 300 ευρώ, ούτε καν κι αυτό το σύμβολο της επαιτείας, δεν θεωρείται πλέον δεδομένογια τον Ελληνα εργαζόμενο.
Αλλωστε με το 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους που στοιβάζονται στον Καιάδα της ανεργίας, το «κατόρθωσαν» ήδη: Οι άνθρωποι που συνθέτουν αυτές τις «ευημερούσες» στατιστικές της εξαθλίωσης δεν έχουν πρόσβαση, δεν ανήκουν καν ούτε ακόμα και σε αυτήν την κατηγορία των «300 ευρώ»...
*
Ομως οι «σωτήρες» μας, κι όταν αντέχουν να τους αποκαλούν στυγνούς, κι όταν προσπερνούν χωρίς να ερυθριούν μπρος στις κατηγορίες ότι είναι απάνθρωποι, ένα πράγμα δεν θα επιτρέψουν ποτέ:
Δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν να τους κατηγορήσει ότι δεν είναι «θεσμικοί». Οτι δεν είναι «νόμιμοι». Οτι δεν έχουν «σχέδιο». Οτι δουλεύουν χωρίς «προοπτική».
Θεσμικότατα, λοιπόν, νομιμότατα, σχεδιασμένα, ιδού για ποια «προοπτική»... εργάζονται με το άτιμο σχέδιο που έχουν θέσει σε εφαρμογή:
Στο όνομα της «καταπολέμησης της ανεργίας» (!), με το δουλεμπόριο των 5μηνων συμβάσεων έναντι 625 ευρώ το μήνα που βρίσκεται σε εξέλιξη και που σε ετήσια βάση σημαίνει μηνιαίο «εισόδημα» ύψους 223 ευρώ, διαπράττουν το αδιανόητο - όχι στο μέλλον, τώρα το διαπράττουν:
Ετοιμάζουν ήδη τη «γενιά των 200 ευρώ»!
*
Εδώ πια η «βαρβαρότητα» αποδεικνύεται λέξη «μικρή» για να αποδώσει το μέγεθος του ταξικού εγκλήματος που συντελείται.
Είναι τόσο αδίστακτοι που σε συνδυασμό με τη φοροληστεία, με τα χαράτσια, με την πλήρηαποδόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων, έχουν στρώσει πια το έδαφος:
Για τις παρούσες και επερχόμενες γενιές των καταπιεσμένων, για όλους εκείνους τους «δούλους» που θα συνεχίσουν να παράγουν για τα «αφεντικά» τον πλούτο, αλυσοδεμένοι στα κρεματόρια της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» που ετοιμάζονται, το «αντιμίσθιο» έχει καταληχθεί:
Μηδέν! Ενα πελώριο... μηδέν!
*
Αν δεν σημάνει γενικός ξεσηκωμός,
αν ο λαός δεν βάλει τέλος στον προμελετημένο αφανισμό του,
τότε, ο κύβος ερρίφθη:
Οσοι επιβιώσουν από τη σημερινή ταξική γενοκτονία, ακόμα κι αν γλιτώσουν από τα «τάγματα εργασίας», ακόμα κι αν εξαιρεθούν από τα «εκτελεστικά αποσπάσματα» του... πλεονάζοντος πληθυσμού,
αυτοί, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, καλούνται να οικοδομήσουν το μέλλον τους σέρνοντας τη σιδερένια μπάλα του καταδίκου στο πόδι. Να μάθουν να ζουν στις τρώγλες και μέσα σε «σπηλιές» ερειπίων.
Η «σωτηρία» τους θα είναι να ξεκινήσουν από το μηδέν. Να πορεύονται στο πουθενά. Για να καταλήξουν στο τίποτα!
* Δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη την Τρίτη 17 Ιανουαρίου