Είναι θλιβερό. Μέσα στο γενικό κλίμα παρακμής οι βουλευτές (με λίγες εξαιρέσεις ευτυχώς) δεν έχουν το σθένος να σταθούν στο ύψος του αξιώματός τους. Θα έλεγε κανείς πως από τη θέση τους θα όφειλαν να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του λαού και τους θεσμούς της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Έχουν από το σύνταγμα απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση. Αυτοί πρώτοι θα έπρεπε να σταθούν εμπόδιο στα σχέδια υποδούλωσης της χώρας στο ΔΝΤ και τους δανειστές μας. Από αυτούς περιμένουμε να μην εξευτελίζουν τους θεσμούς, να μη νομοθετούν ενάντια στο Σύνταγμα, στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τις αρχές ενός κράτους δικαίου. Αρκετά απαξιώθηκαν και σύρθηκαν πίσω από συμφέροντα και παράλογες επιταγές. Χρόνια υποταγής στα κόμματα, χρόνια υπηρέτησης συμφερόντων ξένων προς τα συμφέροντα του λαού, χρόνια απαξίωσης του κοινοβουλευτισμού (ας μην ξεχνάμε το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της βουλής επί ΝΔ για να παραγραφούν τα αδικήματα της Siemens) και κυρίως χρόνια δειλίας, βολέματος και ένοχης σιωπής οδήγησαν στο σημερινό σημείο Μηδέν. Δεν πάει άλλο.
Αν τους ενοχλούν οι αποδοκιμασίες και οι απειλές, που για την ώρα περιορίζονται έξω από τη Βουλή, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν κινδυνεύει ο κοινοβουλευτισμός από εκείνους που απειλούν να κάψουν τη Βουλή. Κινδυνεύει από εκείνους που είναι μέσα και με τη σιωπή, την υποταγή ή την προκλητική στάση τους έχουν αναιρέσει κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν είναι λέξεις χωρίς περιεχόμενο αποτυπωμένες σε ένα σύνταγμα χωρίς περιεχόμενο. Όσοι δεν μπορούν παρά να σκύβουν το κεφάλι και να υπακούν, δέσμιοι σε συμφέροντα ξένα προς το λαό, καλά θα κάνουν να παραιτηθούν. Να προσφέρουν, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, μια χρήσιμη υπηρεσία στο λαό.
Υπάρχουν φυσικά και βουλευτές (πολλοί, όπως φαίνεται) που θεωρούν ότι η εξευτελιστική υποδούλωση στην τρόικα είναι αναγκαία για τη σωτηρία της οικονομίας. Αυτοί ας δώσουν την ψήφο τους για να στείλουν στον Καιάδα την τωρινή και τις επόμενες γενιές. Με τη στάση τους θα είναι υπόλογοι απέναντι στο λαό και θα είναι δύσκολο να επικαλεστούν άγνοια, ευήθεια ή κουφότητα. Όμως υπάρχουν και εκείνοι οι βουλευτές που εκφράσανε στην αντίθεσή τους στην αυτοκτονία στην οποία οδηγεί τη χώρα η κυβέρνηση. Οφείλουν να υπερασπιστούν τη θέση τους την κρίσιμη ημέρα της ψηφοφορίας του ασφαλιστικού και του εργασιακού. Τώρα που κατάλαβαν τι σημαίνει το μνημόνιο που ψήφισαν, τώρα που διάβασαν (ελπίζω) την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση, τώρα που αντίκρισαν τον εργασιακό μεσαίωνα που περιμένει τους Έλληνες στο άμεσο μέλλον, τον εφιάλτη της ανεργίας και την ουσιαστική αδυναμία λήψης σύνταξης από τις νέες γενιές, τώρα είναι η ώρα να αποδείξουν ότι είναι βουλευτές και όχι βολευτές. Αν φοβούνται να υπερασπίσουν την άποψή τους, επειδή θα διαγραφούν και δε θα έχουν θέση στα επόμενα ψηφοδέλτια του κόμματος, ας σταθούν μπροστά στον καθρέφτη και ας αναρωτηθούν αν θα μπορέσουν να ζήσουν ανάμεσα σε εξαθλιωμένους πολίτες, σε μια χώρα ξεπουλημένη στα κοράκια.
Άλλωστε αν το καλοσκεφτούν, ίσως αυτοί τελικά διασωθούν και περάσουν ξανά την είσοδο του κοινοβουλίου εκλεγμένοι από ένα λαό που δε θα ξεχάσει την τίμια και αξιοπρεπή στάση τους.
Και δυο λόγια για τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτοί έχουν την πολυτέλεια να μην ψηφίσουν τα μέτρα και να εμφανίζονται ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων του λαού. Όμως σημασία έχει τι θα ψήφιζαν αν ήταν κυβέρνηση. Το κόμμα τους, στα πεντέμιση χρόνια διακυβέρνησης, διέλυσε το κράτος, αύξησε το χρέος, διέσυρε την Ελλάδα με ψέματα στο εξωτερικό, κατασπάραξε τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, έκανε πάρτι με τους μοναχούς του Βατοπεδίου πάνω στην ίδια τη χώρα και έδωσε δικαιολογία στο επόμενο κόμμα να παραδώσει το λαό στους κερδοσκόπους και τις αγορές και να επιβάλει οικονομική κατοχή.
Αργά ή γρήγορα οι εκλογές θα έρθουν (το ελπίζω δηλαδή, γιατί έχουμε και τις απειλές του Μπαρόζο). Τότε τα δύο μεγάλα κόμματα θα πρέπει να πάρουν αυτό που τους αναλογεί. Μια θέση στον Καιάδα της ιστορίας. Όσοι βουλευτές κρατήσουν υπεύθυνη στάση έχουν μεγάλες πιθανότητες να επανέλθουν στο Κοινοβούλιο, έστω με ένα άλλο κόμμα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσά μας.
Αν τους ενοχλούν οι αποδοκιμασίες και οι απειλές, που για την ώρα περιορίζονται έξω από τη Βουλή, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν κινδυνεύει ο κοινοβουλευτισμός από εκείνους που απειλούν να κάψουν τη Βουλή. Κινδυνεύει από εκείνους που είναι μέσα και με τη σιωπή, την υποταγή ή την προκλητική στάση τους έχουν αναιρέσει κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν είναι λέξεις χωρίς περιεχόμενο αποτυπωμένες σε ένα σύνταγμα χωρίς περιεχόμενο. Όσοι δεν μπορούν παρά να σκύβουν το κεφάλι και να υπακούν, δέσμιοι σε συμφέροντα ξένα προς το λαό, καλά θα κάνουν να παραιτηθούν. Να προσφέρουν, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, μια χρήσιμη υπηρεσία στο λαό.
Υπάρχουν φυσικά και βουλευτές (πολλοί, όπως φαίνεται) που θεωρούν ότι η εξευτελιστική υποδούλωση στην τρόικα είναι αναγκαία για τη σωτηρία της οικονομίας. Αυτοί ας δώσουν την ψήφο τους για να στείλουν στον Καιάδα την τωρινή και τις επόμενες γενιές. Με τη στάση τους θα είναι υπόλογοι απέναντι στο λαό και θα είναι δύσκολο να επικαλεστούν άγνοια, ευήθεια ή κουφότητα. Όμως υπάρχουν και εκείνοι οι βουλευτές που εκφράσανε στην αντίθεσή τους στην αυτοκτονία στην οποία οδηγεί τη χώρα η κυβέρνηση. Οφείλουν να υπερασπιστούν τη θέση τους την κρίσιμη ημέρα της ψηφοφορίας του ασφαλιστικού και του εργασιακού. Τώρα που κατάλαβαν τι σημαίνει το μνημόνιο που ψήφισαν, τώρα που διάβασαν (ελπίζω) την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση, τώρα που αντίκρισαν τον εργασιακό μεσαίωνα που περιμένει τους Έλληνες στο άμεσο μέλλον, τον εφιάλτη της ανεργίας και την ουσιαστική αδυναμία λήψης σύνταξης από τις νέες γενιές, τώρα είναι η ώρα να αποδείξουν ότι είναι βουλευτές και όχι βολευτές. Αν φοβούνται να υπερασπίσουν την άποψή τους, επειδή θα διαγραφούν και δε θα έχουν θέση στα επόμενα ψηφοδέλτια του κόμματος, ας σταθούν μπροστά στον καθρέφτη και ας αναρωτηθούν αν θα μπορέσουν να ζήσουν ανάμεσα σε εξαθλιωμένους πολίτες, σε μια χώρα ξεπουλημένη στα κοράκια.
Άλλωστε αν το καλοσκεφτούν, ίσως αυτοί τελικά διασωθούν και περάσουν ξανά την είσοδο του κοινοβουλίου εκλεγμένοι από ένα λαό που δε θα ξεχάσει την τίμια και αξιοπρεπή στάση τους.
Και δυο λόγια για τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτοί έχουν την πολυτέλεια να μην ψηφίσουν τα μέτρα και να εμφανίζονται ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων του λαού. Όμως σημασία έχει τι θα ψήφιζαν αν ήταν κυβέρνηση. Το κόμμα τους, στα πεντέμιση χρόνια διακυβέρνησης, διέλυσε το κράτος, αύξησε το χρέος, διέσυρε την Ελλάδα με ψέματα στο εξωτερικό, κατασπάραξε τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, έκανε πάρτι με τους μοναχούς του Βατοπεδίου πάνω στην ίδια τη χώρα και έδωσε δικαιολογία στο επόμενο κόμμα να παραδώσει το λαό στους κερδοσκόπους και τις αγορές και να επιβάλει οικονομική κατοχή.
Αργά ή γρήγορα οι εκλογές θα έρθουν (το ελπίζω δηλαδή, γιατί έχουμε και τις απειλές του Μπαρόζο). Τότε τα δύο μεγάλα κόμματα θα πρέπει να πάρουν αυτό που τους αναλογεί. Μια θέση στον Καιάδα της ιστορίας. Όσοι βουλευτές κρατήσουν υπεύθυνη στάση έχουν μεγάλες πιθανότητες να επανέλθουν στο Κοινοβούλιο, έστω με ένα άλλο κόμμα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου