Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Πώς προχωράμε σε στάση πληρωμών προς το κράτος






Η στάση πληρωμών ξεκινώντας από τους έκτακτους φόρους και τα «χαράτσια» που επιβάλει η κυβέρνηση στο όνομα της τρόικας, είναι μια καθαρά πολιτική απόφαση του λαού που δεν έχει σαν στόχο να γλυτώσει από κάποια υπερβολικά μέτρα. Έχει σαν στόχο να γλυτώσει από τους κυβερνώντες, την τρόικα και το καθεστώς που επιβάλλεται στην χώρα.
Γι’ αυτό και η στάση πληρωμών ξεκινά με την μη καταβολή των έκτακτων φόρων και έχει σαν στόχο την κατάρρευση της κυβέρνησης και των πολιτικών της, πριν προλάβουν να οδηγήσουν την ίδια την χώρα σε κατάρρευση. Αν τους επιτρέψουμε να περάσουν τα συγκεκριμένα μέτρα στην πράξη, τότε θα συνεχίσουν πιο αδίστακτοι. Τα μέτρα που σχεδιάζουν, φορολογικά, εισοδηματικά και άλλα έχουν σαν στόχο να αντλήσουν από την κοινωνία τουλάχιστον 22 δις ευρώ μέχρι τα μέσα του 2012. Αυτό σημαίνει μια περεταίρω μέση μείωση του λαϊκού εισοδήματος κατά 20%.
Γιατί αυτό; Διότι πρέπει να βρουν έως 31/12 τρέχοντος έτους άλλα 23 περίπου δις ευρώ για πληρώσουν τοκοχρεολύσια και ληξιπρόθεσμα έντοκα γραμμάτια του δημοσίου. Οι δόσεις που αναμένει η κυβέρνηση από την τρόικα δεν θα υπερβούν τα 13 δις ευρώ. Επομένως τα υπόλοιπα θα πρέπει να βρεθούν από το λυντσάρισμα του νοικοκυριού και της μικρομεσαίας επιχείρησης. Τα εισπρακτικά μέτρα «άμεσης απόδοσης», όπως αυτά των έκτακτων εισφορών, θα είναι απανωτά και χωρίς τελειωμό.
Πρέπει τώρα θα βάλουμε ένα τέλος. Το Σύνταγμα της χώρας δεν δίνει την δυνατότητα στον ίδιο τον λαό να προκαλέσει την διάλυση της βουλής, ώστε να μπει ένα τέλος στην κυβερνητική πολιτική. Αν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη είναι σίγουρο ότι θα είχε ήδη συμβεί. Ωστόσο, το δικαίωμα ενός λαού να προκαλέσει με δική του πρωτοβουλία την ανατροπή μιας κυβέρνησης είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη και αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας. Επομένως, το να προσχωρήσει ο λαός ή ένα σημαντικό μέρος του σε άρνηση πληρωμής των χαρατσιών, όχι γιατί δεν έχει, ούτε γιατί θεωρεί τους φόρους άδικους, αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος που του έχει απομείνει για να ρίξει αυτήν την κυβέρνηση και να σταματήσει την εφαρμογή μιας καταστροφικής πολιτικής που δεν έχει εγκρίνει, αποτελεί συλλογική αυτοάμυνα του λαού και άσκηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης κυριαρχίας του. Μια κυριαρχία που δεν την ασκεί κανένας στο όνομά του, παρά μόνο ο ίδιος όπως αυτός αποφασίζει. Όποιος λοιπόν ποινικοποιήσει την απόφαση αυτή του λαού καταστρατηγεί την λαϊκή κυριαρχία και είναι υπόλογος για εκτροπή με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες:
* Η πρώτη δόση πρέπει να πληρωθεί έως 30/09, σύμφωνα με το σημείωμα της ΔΟΥ. Αν δεν το πληρώσεις έως τότε, προστίθεται προσαύξηση 1% κάθε μήνα. Π.χ. Εάν είναι 300 ευρώ η δόση, έως 30/10, το ποσό που πρέπει να πληρώσεις είναι 303 ευρώ κ.ο.κ.
* Άρα αν καθυστερήσεις έστω και ένα ή δυο μήνες να το πληρώσεις η προσαύξηση είναι αμελητέα, μπροστά στο ποσό που καλείσαι να πληρώσεις ούτως ή άλλως.
* Στην περίπτωση που σου χρειάζεται φορολογική ενημερότητα, μπορείς να πας να την πάρεις ΤΩΡΑ! Πριν τις 30/09. Ισχύει για 1-2 μήνες, ανάλογα. Ή μπορείς να πάρεις την φορολογική σου ενημερότητα όποτε την χρειαστείς διακανονίζοντας την τρέχουσα οφειλή σου.
* Για τις απειλές τους (για αναγκαστικά μέτρα, κατασχέσεις, πλειστηριασμούς), κυρώσεις μπορούν να υπάρξουν για ποσά των 5.000 ευρώ και άνω. Όπως και να ‘χει θυμήσου: δεν είσαι μόνος σου, είμαστε εκατομμύρια. Ήδη 1 στους 4 δεν έχει να πληρώσει. Σε πόσους μπορούν να ασκήσουν διώξεις;
* ΠΡΟΣΟΧΗ: Με κανέναν τρόπο μην δεχτείς να καταθέσεις κείμενο άρνησης ή επιφύλαξης σαν αυτά που κυκλοφορούν. Αφενός δεν θα έχεις κανενός είδους ωφέλεια. Αφετέρου, είναι πιθανό να στοχοποιηθείς από τις υπηρεσίες και να χρησιμοποιηθείς ως εξιλαστήριος τράγος. Σιωπηρά δεν πληρώνεις και έρχεσαι σε επαφή με τα κινήματα στήριξης της γειτονιάς σου.
* Μην δεχτείς να πληρώσεις ακόμη κι αν έχεις. Το ζήτημα είναι πολιτικό, είναι ζήτημα επιβίωσης της χώρας και του λαού στο σύνολό του. Μην δεχτείς να διαχωριστείς από όσους δεν έχουν να πληρώσουν, καταθέτοντας μια δήθεν δήλωση επιφύλαξης. Η δήλωση αυτή είναι το δόλωμα για να σε βάλουν να πληρώσεις. Μην τους κάνεις την χάρη.
* Έχεις την Ιστορία με το μέρος σου: το 1991 ένα κίνημα άρνησης πληρωμής του κεφαλικού φόρου έριξε την κυβέρνηση Θάτσερ.
Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου:
Σε όποιους νομικούς εκβιασμούς και τερτίπια κι αν προχωρήσουν, θ' απαντήσουμε οργανωμένα και όλοι μαζί ενωμένοι και όχι ατομικά. Η συλλογικότητα είναι το όπλο μας - κανένας μόνος του.
Μίλα με τους συναδέλφους σου, τους γείτονες σου, τους φίλους σου. Διάδωσε το! Οργάνωσε στην πολυκατοικία σου, στην γειτονιά σου μια συζήτηση. Δράστε από κοινού!
Μπορoύμε να μαζέψουμε συλλογικά δηλώσεις άρνησης πληρωμής και να τις καταθέσουμε στο Υπουργείο Οικονομικών.
Να θυμάσαι:
Όλοι μαζί ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε!
Για τον φόρο ακίνητης περιουσίας
Ο 1ος λογαριασμός που θα έχει προστεθεί ο φόρος ακίνητης περιουσίας θα έρθει μέσα στον Οκτώβρη. Ο φόρος αυτός αποφασίστηκε πλέον να είναι μόνιμος.
Καλό είναι, αν βέβαια μπορούμε, να έχουμε εξοφλήσει τους προηγούμενους λογαριασμούς.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι έχουμε 85 μέρες περιθώριο από την επίδοσή του λογαριασμού για να τον εξοφλήσουμε και 25 ημέρες μετά την έγγραφη ειδοποίησή μας με τον επόμενο λογαριασμό, μέχρι την επικείμενη διακοπή ρεύματος.
Πρέπει να γνωρίζουμε επίσης ότι δυνατότητα διακανονισμού για τον φόρο δεν προβλέπεται (το αποφάσισε η κυβέρνηση).
Ορισμένοι προτείνουν να πάμε να πληρώσουμε το ποσό για την παροχή ρεύματος στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (είτε ατομικά, είτε συλλογικά). Αν και είναι κάτι που μπορεί να γίνει, ωστόσο δεν διασφαλίζει κανέναν έναντι πιθανών αντιποίνων από την κυβέρνηση.
Επομένως η καλύτερη απόφαση είναι κι εδώ η στάση πληρωμών. Η σύμβαση με την ΔΕΗ αφορά μόνο την παροχή ρεύματος και όχι τους φόρους. Αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί νομικά στην συνέχεια. Επίσης, η ΔΕΗ κάνει ήδη διακανονισμούς στους λογαριασμούς της, προκειμένου να μην χρειαστεί να κόψει το ρεύμα.
Χρήσιμες πληροφορίες:
Πέντε μήνες χρειάζεται το μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ για να ολοκληρώσει την αποστολή των εκκαθαριστικών για το τέλος ακινήτων, σύμφωνα με τη ΓΕΝΟΠ, που σημαίνει ότι το τέλος για το 2011 θα πληρωθεί τους πρώτους μήνες του 2012.
Η Ομοσπονδία αναφέρει, επίσης, ότι το κόψιμο της παροχής ρεύματος <<δεν είναι εφικτό, καθώς σε παρά πολλά ακίνητα είναι ανέφικτη η είσοδος σε συνεργεία της ΔΕΗ, επειδή οι μετρητές βρίσκονται σε εσωτερικούς απροσπέλαστους χώρους κλπ>> Δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε! Αν αρνηθούμε μαζικά να πληρώσουμε:
* Θα δημιουργηθεί χάος στο μηχανογραφικό σύστημα της ΔΕΗ.
* Μα κυρίως θα δημιουργηθεί χάος και πανικός στην κυβέρνηση της Τρόικας και του ΔΝΤ!
Επειδή τα μέτρα τους δεν έχουν τελειωμό, ας τελειώνουμε μια και καλή με αυτούς!
Όλοι μαζί ενωμένοι, μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Πηγή:

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Πολιτική ανυπακοή ή πώς να σώσουμε τις ζωές των ανθρώπων




Του Παντελή Ραδίση. «Για τους δανειστές μπορούμε να πούμε: υπάρχει τόκος πριν από τον τόκο, κι υπάρχει κι άλλος τόκος», Πλούταρχος, Οι συμφορές του δανεισμού (Περί του μη δειν δανείζεσθαι).
Τον προηγούμενο χρόνο αναπτύχθηκε το κίνημα «Δεν πληρώνω» στα διόδια και τις συγκοινωνίες. Τότε, το κίνημα αυτό συκοφαντήθηκε από την πολιτική εξουσία και τα ΜΜΕ, οι οποίοι επιχείρησαν να του προσάψουν την κατηγορία των «τζαμπατζήδων». Ο απόηχος του κινήματος αυτού έφτασε στην καρδιά της Ευρώπης και θορύβησε σοβαρά τις άρχουσες ελίτ της Ευρώπης και της Ελλάδας. Η πατρίδα μας είναι το πειραματόζωο της νέας εποχής και στη νέα εποχή δεν υπάρχει χώρος για μεσοστρώματα, δεν υπάρχει χώρος για εργαζόμενους. Το σχέδιο οδηγεί στη διαμόρφωση δύο κοινωνικών τάξεων, της ολιγάριθμης αστικής ελίτ, η οποία θα διαχειρίζεται το συντριπτικό ποσοστό του συσσωρευόμενου πλούτου και μίας ισχνής τάξης εργαζομένων, η οποία θα πιέζεται από το διαρκώς αυξανόμενο εφεδρικό στρατό εργασίας ανέργων, πρώην εργαζομένων, οι οποίοι -αργά και σταθερά- θα ωθούνται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής.
Η διαχείριση της υπακοής στο παραγωγικό μοντέλο που προωθεί η διευθύνουσα αστική ελίτ, θα γίνεται μέσω του φόβου. Φόβος, ο οποίος ενσταλάσσεται στις ψυχές των ανθρώπων, κυρίως μέσα από τα Μέσα προπαγάνδας και συμπληρωματικά από τους μηχανισμούς καταστολής. Οι τελευταίοι επεμβαίνουν στο βαθμό που η κυριαρχούμενη τάξη και στρώματα δεν αποδέχονται το μοντέλο διακυβέρνησης και το διαταράσσουν. Αυτό το νέο πλαίσιο, αφορά την οριστική διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου που υπήρξε στην Ευρώπη και την Ελλάδα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μοντέλο της Ευρώπης του Μάαστριχ, μιας Ευρώπης υπηρεσιών και χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, καταρρέει σήμερα με πάταγο. Ο στόχος δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι, ο στόχος είναι οι Ιταλοί, Ιρλανδοί, Γερμανοί εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου.Η Αριστερά παρακολούθησε στην πρώτη περίοδο τα κινήματα του «Δεν πληρώνω» με καχυποψία, κρατώντας αποστάσεις από αυτά, θεωρώντας ότι αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τους κοινωνικούς αγώνες (διαδηλώσεις, απεργίες κ.λπ.). Σήμερα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο πόλεμος που διεξάγει η αστική ελίτ στην Ελλάδα καθώς και οι αστικές ελίτ σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι βαθιά ταξικός, δηλαδή, και οικονομικός. Η απάντηση των εργαζομένων πρέπει να είναι πολιτική, αλλά και οικονομική. Οι πολίτες, όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν πρέπει να πληρώσουν, διεξάγοντας οικονομικό αγώνα ενάντια στην αστική ελίτ. Όσοι μπορούν να πληρώσουν, πρέπει να πληρώσουν, αλλά πρέπει να ξέρουν σε ποιον πληρώνουν. Το ελληνικό κράτος, για πρώτη φορά μετά τον εμφύλιο πόλεμο, είναι όργανο και εργαλείο στα χέρια των αστών για την εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων. Ας μη γελιόμαστε, ομολογιούχοι δανειστές δεν είναι μόνο ξένοι, είναι και Έλληνες. Όλοι αυτοί είναι ανώνυμοι. Όλοι όμως ξέρουμε ή υποψιαζόμαστε ποιοι είναι. Αυτοί λοιπόν, που ξέρουμε ποιοι είναι, αυτοί οι λαμπροί Έλληνες ευεργέτες, εργολάβοι δημόσιων έργων, ιδιοκτήτες ΜΜΕ που δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ για να χρησιμοποιούν τις συχνότητες, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές, οι οποίες ανήκουν στον ελληνικό λαό, προκειμένου να κάνουν τις «δουλειές» τους, έχουν αποφασίσει να υποβάλλουν σε ξαφνικό οικονομικό θάνατο τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.Η διαστροφή των εννοιών της Δικαιοσύνης, της Αλληλεγγύης, της εργασιακής εφεδρείας και της πράσινης ανάπτυξης, χρησιμοποιούνται παράλληλα με τον κοινωνικό αυτοματισμό, προκειμένου να εμπεδωθεί στον πληθυσμό η υπακοή. Αυτοί που δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν πρέπει να πληρώσουν. Κι αυτό είναι ηθικό και δίκαιο. Αυτοί που μπορούν να πληρώσουν, πρέπει να πληρώσουν με έναν όρο: να ζήσουν οι συνάνθρωποί τους. Κι αυτό είναι Αλληλεγγύη. Κι αυτό είναι Ανθρωπισμός. Η πολιτική ανυπακοή είναι σε σύγκρουση με τους κοινωνικούς αγώνες; Η πολιτική ανυπακοή είναι μέρος των κοινωνικών αγώνων. Στην Ινδία, ο Γκάντι και ο ινδικός λαός έδιωξε τους Άγγλους αποικιοκράτες με κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και με πολιτική ανυπακοή. Όλος ο ινδικός λαός αποφάσισε να μην αγοράζει προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας και αλάτι. Οι Άγγλοι αποικιοκράτες έφυγαν σε τρεις μήνες.Είναι ειρωνεία της ιστορίας ότι οι ίδιοι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν ως φόβητρο την απαλλοτρίωση της ατομικής ιδιοκτησίας, για να αποξενώσουν την Αριστερά από το λαό, είναι οι ίδιοι που σήμερα απαλλοτριώνουν την ατομική ιδιοκτησία. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούν την Εφορία, την Πολεοδομία και κυρίως τις τράπεζες, δηλαδή τους εαυτούς τους. Θα τους αφήσουμε; Το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Οι ζωές των ανθρώπων μας, οι ζωές των παιδιών μας είναι στα χέρια μας. Ο πόλεμος είναι κυρίως οικονομικός και πρέπει και από εμάς να διεξαχθεί, κυρίως στο οικονομικό πεδίο. Η πολιτική ανυπακοή είναι ο πόλεμος στο οικονομικό πεδίο.
*Ο Παντελής Ραδίσης είναι μέλος του Δ।Σ। του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Οι 100.000 απολύσεις και το πρωτοφανές πλεόνασμα ανοησίας



Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Εκατό χιλιάδες απολύσεις από το Δημόσιο, εδώ και τώρα, ζητούν επιτακτικά τις τελευταίες μέρες, η τρόικα, η κυβέρνηση, ο Βενιζέλος, ο Πάγκαλος, ο Λοβέρδος και τα παπαγαλάκια τους, που ξεστομίζουν το... μακρύ τους και το κοντό τους από τα δελτία των οκτώ.
Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι ο Βενιζέλος επιστρέφει από τις ΗΠΑ έχοντας στις αποσκευές του ένα νέο πακέτο σωτηρίας (χρεοκοπίας είναι το σωστό) για τη χώρα, το οποίο, μεταξύ άλλων, προβλέπει την άμεση απόλυση 100.000 υπαλλήλων από το Δημόσιο. Και ας πάρουμε χαρτί και μολύβι για να υπολογίσουμε, έτσι απλά, μπακάλικα, ποιο και πόσο θα είναι το οικονομικό όφελος για τον κρατικό κορβανά.
Αύριο Τρίτη, λοιπόν, εκδιώκονται 100.000 υπάλληλοι, «ρετιρέ» κατά τον κ. Ρόβλια, «κοπρίτες» κατά τον κ. Πάγκαλο, που στοιχίζει έκαστος στο ταμείο 50.000 ευρώ το χρόνο. Οι μικρόνοες θα κάνουν τον πολλαπλασιασμό, 100.000 υπάλληλοι επί 50.000 ευρώ και θα καταλήξουν στο αβίαστο συμπέρασμα ότι από αύριο το Δημόσιο θα γλιτώνει 5 δισ. ευρώ το χρόνο. Δεν είναι όμως έτσι, σε καμία περίπτωση.
Γιατί αυτοί οι 100.000 υπάλληλοι καταβάλλουν σε άμεσους φόρους περί τα 2 δισ. ευρώ το χρόνο. Αρα, μπορεί από το δημόσιο κορβανά να μη βγουν 5 δισ., αλλά δεν θα μπουν και άλλα δύο. «Κέρδος» μέχρι στιγμής, λοιπόν, 3 δισ. ευρώ.
Οι υπάλληλοι αυτοί όμως έχουν και καταβολές στα Ταμεία, οι οποίες με ένα γρήγορο υπολογισμό ξεπερνούν τα 500 εκατ. το χρόνο. Φαντάζεστε τι θα γίνει αν από το ήδη παραπαίον ασφαλιστικό σύστημα λείψουν αυτά τα 500 εκατ. και τα Ταμεία αναγκαστούν να δανειστούν από τις αγορές αυτό το ποσό, τι τόκους θα πληρώσουν; Χωρίς όμως να υπολογίσουμε τις παράπλευρες απώλειες των τόκων, το «κέρδος» έχει ήδη περιοριστεί στα 2,5 δισ. ευρώ.
Αν οι 100.000 αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι που θα απολυθούν και, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα, μείνουν στην ανεργία για πολύ μεγάλο διάστημα, περιορίσουν τις μετακινήσεις τους με το αυτοκίνητο στο μισό (από 15.000 χιλιόμετρα που κάνει ο μέσος Ελληνας το χρόνο στα 7.500 χλμ.) και μόνο ένας στους 10 καταθέσει στο τέλος του χρόνου τις πινακίδες του αυτοκινήτου του, οι απώλειες εσόδων για το κράτος (βενζίνη, τέλη) θα ξεπεράσουν, με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, τα 150 εκατ. ευρώ. Το «κέρδος» περιορίζεται λοιπόν στα 2,35 δισ. ευρώ.
Τα 2,35 δισ. ευρώ που έχουν απομείνει, οι υπάλληλοι τα διοχετεύουν στην αγορά για τα προς το ζην και το κράτος εισπράττει 23% ΦΠΑ, ο οποίος στη συγκεκριμένη περίπτωση αναλογεί σε 540 εκατ. ευρώ. Από τα 2,35 δισ. ευρώ αν αφαιρέσουμε τα 540 εκατ., το «κέρδος» συρρικνώνεται στα 1,8 δισ. ευρώ.
Αν υπολογίσουμε και ότι από αυτά τα 2,35 δισ. ένα σημαντικό κομμάτι δεν έχει πάει κατ' ευθείαν στην κατανάλωση, αλλά σε δαπάνες όπως φροντιστήρια, γιατροί κ.λπ., έχουν αποτελέσει δηλαδή εισόδημα που φορολογείται με συντελεστή πολύ μεγαλύτερο από το 23% που είναι ο ΦΠΑ, το «κέρδος» για τον κρατικό κορβανά μετά βίας περιορίζεται κοντά στο 1,7 δισ. ευρώ.
Ο Βενιζέλος και τα σαΐνια του, όμως, δεν υπολόγισαν πως αν αυτό το 1,7 δισ. λείψει από την αγορά, το ντόμινο των λουκέτων και των απολύσεων που θα προκληθεί στον ιδιωτικό τομέα θα προκαλέσει νέες απώλειες εσόδων για το κράτος και αύξηση εξόδων σε ταμεία ανεργίας και λοιπά, ώστε το «κέρδος» του 1,7 δισ. ευρώ όχι μόνο θα εξανεμιστεί, αλλά το κράτος θα βάλει και από την τσέπη του.
Και βέβαια, οι παραπάνω υπολογισμοί έγιναν με το δεδομένο Πάγκαλου, ότι δηλαδή αυτοί οι 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι δεν παράγουν απολύτως τίποτα και χωρίς να συνυπολογίσουμε ότι θα πάρουν τις αποζημιώσεις τους, που έτσι κι αλλιώς δικαιούνται και ότι θα μπουν βέβαια και στο ταμείο ανεργίας. Οπως επίσης, χωρίς να λάβουμε υπ' όψιν το κόστος για τα δημόσια ταμεία και το τραπεζικό σύστημα, όταν οι απολυμένοι σταματήσουν να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους, όπως τα δάνεια και οι λογαριασμοί.
Γι' αυτό σας λέω. Ο Βενιζέλος, ο Πάγκαλος, ο Λοβέρδος και τα παπαγαλάκια τους λένε ανοησίες. 100.000 απολύσεις, κέρδος μηδέν. Αντίθετα, βαθύτερη ύφεση, περισσότεροι άνεργοι, περισσότερη φτώχεια και ανέχεια.
Γιατί το κάνουν; Γιατί ίσως έτσι πιστεύουν πως θα δημιουργήσουν πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, με μικρότερες αντιστάσεις. Κι όταν αύριο ολοκληρώσουν το ξεπούλημα της χώρας, οι πολυεθνικές που θα την αγοράσουν θα μπορούν να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους πληρώνοντας «κινέζικα» μεροκάματα.
Οι επιλογές δύο. Ή θα καούν άμεσα αυτά τα σχέδια και οι πολιτικές ή καήκαμε. Ολοι μαζί.
Πηγή: http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=312828



Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Παύση πληρωμών - οι επόμενες ώρες




Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Ανακοίνωση - πρόσκληση
Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής οργανώνει ανοιχτή συζήτηση-σύσκεψη με θέμα:
«Παύση πληρωμών: οι επόμενες ώρες»
Συμμετέχουν οι πανεπιστημιακοί :
Κατρούγκαλος Γ. (συνταγματολόγος στο Δ.Π.Θ)
Λαπαβίτσας Κ. (οικονομολόγος στη σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών μελετών στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου - SOAS)
Μαριόλης Θ. (οικονομολόγος στο Πάντειο πανεπιστήμιο)
Μαρκέτος Σ. (ιστορικός στο Α.Π.Θ)
Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη 2011 στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20, 1ος όροφος), στις 19.00
Η συζήτηση αυτή έχει σκοπό να διερευνήσει την επόμενη μέρα μιας παύσης πληρωμών, και την εναλλακτική πρόταση της αριστεράς, ώστε αυτή να εξελιχθεί σε αφετηρία, που θα αλλάξει τον συσχετισμό υπέρ της εργασίας και της δημοκρατίας, και θα ανοίξει μια προοπτική με βάση τις ανάγκες του ελληνικού λαού και όχι των πιστωτών της χώρας.
Πώς θα καλυφθεί το δημόσιο και το εξωτερικό έλλειμμα; Τι θα γίνει με τον εξωτερικό δανεισμό από την Τρόικα αν δεν στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο; Τι θα γίνει με τις λαϊκές καταθέσει σε ευρώ; Τι θα γίνει με τα στεγαστικά και άλλα δάνεια σε ευρώ; Πώς θα εξελιχθεί η κίνηση των κεφαλαίων και ο έλεγχος τους; Τι πρακτικά σημαίνει η εθνικοποίηση των τραπεζών; Τι θα γίνει με το ζήτημα της απασχόλησης και της ανεργίας;
Αυτά και άλλα ερωτηματικά θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε και να απαντήσουμε σ’ αυτή την συζήτηση στην οποία σας καλούμε να πάρετε μέρος।


Όλοι στο Σύνταγμα - Δεν πληρώνουμε!