Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Εδώ είναι Βαλκάνια, εκεί είναι Γαλλία


Η δυναμική παρουσία της νεότητας είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των πρόσφατων κινητοποιήσεων στη Γαλλία κατά των σχεδίων της κυβέρνησης Σαρκοζί για αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης. Σε φωτογραφίες και βίντεο, βλέπουμε εφήβους με αυτοσχέδια πλακάτ, βλέπουμε μαζικές υπαίθριες συνελεύσεις μαθητών, οι οποίοι ψηφίζουν υπέρ των καταλήψεων και των διαδηλώσεων. Σε ένα από αυτά διαβάζουμε: «Κάρλα, είμαστε σαν κι εσένα. Μας γ... κι εμάς ο Σακό». Η γενιά των ριάλιτι, του twitter και του Facebook φαίνεται ότι ξέρει να διακρίνει ανάμεσα στην εικονική και την «άλλη» πραγματικότητα.

Ημέρες απότομης πολιτικής ενηλικίωσης ζουν εκατομμύρια νέοι στη Γαλλία, που δεν ζητούν να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη, δεν ονειρεύονται καλά γεράματα ή διορισμό στο Δημόσιο, αλλά εναντιώνονται σε μια πολιτική που διευρύνει τα ήδη αβυσσαλέα κοινωνικά χάσματα. Όταν οι έλληνες μαθητές κάνουν καταλήψεις, αρκετοί ενήλικες μιλούν για μόδα, για ένα εποχιακό φαινόμενο, για άλλη μια αρνητική κληρονομιά της μεταπολίτευσης. Το γεγονός ότι στην Ελλάδα οι μαθητές συνήθως κινητοποιούνται για υπαρκτά προβλήματα του σχολείου τους, π.χ., να μην πέφτουν σοβάδες και ψευδοροφές στα κεφάλια τους (όπως συνέβη πρόσφατα στο Λύκειο Πεύκων στη Θεσσαλονίκη) κατά κανόνα αποσιωπάται. Αντίθετα, κάποιοι ειρωνεύονται τους μαθητές γιατί τολμούν να ζητούν κατάργηση του μνημονίου!

Στην Ελλάδα ζητήθηκε από γονείς και καθηγητές να συνεργαστούν με την αστυνομία, να γίνουν καταδότες των παιδιών και των μαθητών τους που συμμετέχουν στις καταλήψεις. Αύριο ίσως να ζητηθεί από τους εφήβους να καταδίδουν τους καθηγητές και τους γονείς τους που τους επέτρεψαν να κάνουν κατάληψη ή τους συμμαθητές τους που τους εμπόδισαν να μπουν στην τάξη.

Ίσως τα ελληνικά υπουργεία Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη θα έπρεπε να στείλουν μια αντιπροσωπεία τους στη Γαλλία για να δείξει στους «κουτόφραγκους» πώς να σφίξουν τα λουριά στα ανεύθυνα παιδιά τους. Επίσης θα έπρεπε οι έλληνες πολιτικοί σχολιαστές που κατά καιρούς κατακεραυνώνουν τους απεργούς και τους διαδηλωτές που κλείνουν τους δρόμους, να βγουν στα γαλλικά κανάλια και να αρθρογραφήσουν στον γαλλικό Τύπο ώστε να διαφωτίσουν το 69% των Γάλλων, οι οποίοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, υποστηρίζουν τις κινητοποιήσεις. Σίγουρα θα τους υποδέχονταν με χαρά και ανακούφιση.


Μαριάννα Τζιαντζή

Εφημερίδα ΠΡΙΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου